حر بن خضارمه ضبی
آشنایی اجمالی
وی حر بن خضرامه ضبی[۱] است. نسب وی را هلالی نیز گفته‌اند[۲]، ابن شاهین (م ۳۸۵) به نقل از سیف بن عمر می‌گوید: حر بن خضرامه که از هم پیمانان بنوعبس بود، در حالی که رمه‌ای گوسفند و برده‌ای چند به همراه داشت، در مدینه به خدمت رسول خدا(ص) رسید. پیامبر(ص) کفن و مقداری حنوط به وی داد، اما پس از مدتی حر در مدینه درگذشت. بازماندگانش به مدینه آمدند و رسول خدا(ص) گوسفندان را به ایشان داد و فرمان داد تا بردگان را فروختند و بهای آنها را به ایشان پرداخت نمود[۳]. ابن حجر در ادامه می‌افزاید: ابوموسی مدینی (م ۵۸۱) از دارقطنی (م ۳۸۵) از شیخ ابن شاهین روایت کرده که نام این صحابی حارث بن خضرامه است. ابن اثیر[۴] نیز از وی بانام حارث بن خضرامه یاد کرده است. برخلاف صحابه‌نگاران یادشده، عسکری[۵] حر بن خضرامه را از صحابیان ساختگی سیف بن عمر دانسته، می‌گوید: رجالی که در سند این روایت آمده، یعنی صعب بن هلال و پدرش هلال، ساختگی هستند. از طرف دیگر، سیف تنها ناقل این روایت است و تاریخ نویسان و صحابه‌نگاران هیچ نامی از وی نبرده‌اند و اگر هم نام برده شده از طریق سیف بن عمر است[۶][۷].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ منسوبان به ضبة بن ادبن طابخة بن الیاس بن مضر را ضبی گویند؛ ر.ک: عسکری، ج۳، ص۸۸.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۱.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۵۱.
- ↑ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۰۴ و ۷۰۹.
- ↑ عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۳، ص۹۱-۸۷.
- ↑ برای اطلاعات بیشتر، ر.ک: عسکری، یکصد و پنجاه صحابی ساختگی، ج۳، ص۹۱-۸۷.
- ↑ ابوالقاسمی، عظیم، مقاله «حر بن خضارمه ضبی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۳۱.