عدوه القصوی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عدوه القصوی است. عدوه القصوی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عدوه القصوی در قرآن - عدوه القصوی در حدیث - پرسش مرتبط نداردمقدمه
﴿إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيَا وَهُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوَى...﴾[۱]. معنای عدوه در قاموس قرآن آمده که متن آن این است: «عدوه کناره بیابان و دره است. العدوه: شاطیء الوادی و جانبه یعنی آنگاه که شما در کناره نزدیک‌تر و آنها در کناره دورتر بودند و کاروان پائین از شما بود. «چگونگی نبرد بدر در تمامی کتب و منابع تاریخی مضبوط است: این جنگ در هفدهمین ماه از هجرت با حضور پیامبر و ۳۱۳ تن از یارانش در کنار چاه‌های بدر صورت گرفت و به پیروزی قاطع مسلمانان منجر شد»[۲]. «قصری که گاهی آن را قصیا هم می‌گویند مونث اقصی است»[۳]. در جنگ بدر دشمنان در سمت جنوبی که دورتر است قرار داشتند «این احتمال نیز وجود دارد که محلی را که مسلمانانی به حکم ناچاری برای مبارزه با دشمن انتخاب کرده بودند پائین‌تر و محل دشمن مرتفع‌تر بوده و این یک امتیاز برای دشمن محسوب می‌شود». قاموس قرآن می‌گوید: مراد از عدوه نزدیکی و دوری نسبت به مدینه است. به هر حال آرایش نظامی دشمن در غزوه بدر در جانب غربی و جنوب غربی و دور از مدینه بوده است منطقه بدر در ۱۵۰ کیلومتری جنوب مدینة النبی قرار دارد.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ «(یاد کن) آنگاه را که شما بر کناره نزدیک‌تر (مدینه) بودید و آنان بر کناره دورتر و آن کاروان (تجاری قریش) پایین‌تر از شما بودند و اگر با هم وعده (ی کارزار) می‌گذاشتید در آن خلاف می‌کردید امّا خداوند بر آن بود تا کار انجام یافتنی را به پایان رساند تا هر ک» سوره انفال، آیه ۴۲.
- ↑ اصغر قائدان، تاریخ و آثار اسلامی مکه مکرمه و مدینه منوره، ص۱۶۳.
- ↑ علامه طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۴۰.
- ↑ فرزانه، محرم، اماکن جغرافیایی در قرآن، ص ۵۷۴.