اسماعیل بن محمد علوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابومحمد اسماعیل بن محمد بن اسحاق بن جعفر از نوادگان امام جعفر صادق(ع) و از اصحاب امام رضا(ع) بود[۱] و از آن حضرت و از جدش اسحاق و از عموی پدرش علی بن جعفر(ع) روایت دارد.[۲] کهمس بن معمر،[۳] عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز بن منیع[۴] و حسن بن محمد بن یحیی عقیقی در سال ۲۶۳ هـ در مدینه از ابومحمد حدیث آموخته و روایت کرده‌اند.[۵] نجاشی ضمن توثیق اسماعیل می‌‌گوید: وی کتابی دارد که عباس بن اسحاق بن موسی بن جعفر(ع) روای آن است.[۶] شیخ طوسی اسماعیل را دارای کتاب اصل می‌‌داند که ابن ابی عمیر آن را روایت کرده است.[۷] از این گزارش‌ها روشن می‌‌شود که اسماعیل در مدینه می‌‌زیسته و در سال ۲۶۳ هـ زنده بوده است.[۸]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال الطوسی، ص۳۶۷.
  2. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۷.
  3. الذریة الطاهرة النبویه، ص۷۴.
  4. عیون اخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۲۸۲.
  5. تهذیب الکمال، ج۱، ص۲۱۸.
  6. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۱۷.
  7. الفهرست، ص۵۹.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص 179.