عباس بن معروف قمی
مقدمه
عباس، غلام امام رضا (ع) بود که همگی او را به نام «عباس غلام» میشناختند[۱]. او میگوید: «از امام رضا (ع) شنیدم که ایشان فرمودند: هر کس که اذان صبح را میشنود و در آن وقت بگوید «اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِإِقْبَالِ نَهَارِكَ وَ إِدْبَارِ لَيْلِكَ وَ حُضُورِ صَلَوَاتِكَ وَ أَصْوَاتِ دُعَاتِكَ أَنْ تَتُوبَ عَلَيَّ إِنَّكَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ». و باز در همان روز به هنگام اذان مغرب، این دعا را بخواند و در آن روز و یا در آن شب بمیرد، با توبه مقبول مرده است و داخل بهشت میگردد»[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ معجم رجال الحدیث، ج۹، ص۲۵۲؛ اصول کافی، ج۲، حدیث ۱.
- ↑ عیون اخبار الرضا (ع)، ج۱، ص۱۹۴.
- ↑ محمدی، حسین، رضانامه ص۴۸۹.