تنزیل و تأویل در معنای راسخان در علم (مقاله)
| تنزیل و تأویل در معنای راسخان در علم تحلیلی از دو روایت متعارض از امام علی(ع) در باب راسخان در علم و دانش آنان به تأویل متشابهات | |
|---|---|
 | |
| رتبه علمی | علمی پژوهشی |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | سید محمود طیب حسینی |
| موضوع | تأویل، رسوخ در علم |
| مذهب | شیعه |
| منتشر شده در | فصلنامه علوم حدیث |
| وابسته به | دانشکده علوم حدیث |
| محل نشر | قم، ایران |
| شماره | ۵۷ |
| تعداد صفحات | ۱۱ |
| شماره صفحات | از صفحه ۲۲ تا ۳۲ مجله |
| ناشر الکترونیک | دانشگاه قرآن و حدیث |
تنزیل و تأویل در معنای راسخان در علم تحلیلی از دو روایت متعارض از امام علی(ع) در باب راسخان در علم و دانش آنان به تأویل متشابهات عنوان مقاله‌ای است که به بررسی آگاهی راسخان در علم نسبت به محکمات و متشابهات می‌پردازد. این مقاله توسط سید محمود طیب حسینی به زبان فارسی نوشته و در فصلنامه علوم حدیث پاییز ۱۳۸۹ (شماره ۵۷) در ۲۲ صفحه منتشر شده است.[۱]
چکیده مقاله
- نویسنده در ابتدای چکیده خود می‌نویسد: «یکی از مباحث مهم و تأثیرگذار در تفسیر و علوم قرآنی دانش محکم و متشابه است. موضوع اصلی این دانش آیه هفتم سوره آل عمران است. یکی از محورهای مهم بحث در این آیه اختلاف مفسران در باره عطف یا استینافی بودن حرف واو در این آیه و متعاقب آن، تبیین مقصود از راسخان در علم یا عدم علم آنان به تأویل آیات متشابه قرآن است».
- وی در ادامه می‌نویسد: «نکته قابل توجه در این میان، این که دو روایت متعارض از امام علی(ع) به ما رسده که یکی از آن دو، مستلزم آگاهی راسخان، و دیگری مستلزم عدم آگاهی آنان به تأویل متشابهات قرآن است. برای حل این تعارض وجوهی بیان شده است، اما در مقاله حاضر، با اشاره به نارسایی این وجوه، در تحلیلی متفاوت این تعارض برطرف شده است».
- وی نتیجه مقاله را این‌گونه بیان می‌کند: «حاصل مقاله این است که با تفکیک میان معنای تنزیل و تأویل، هر دو روایت مورد اشاره بر معنای تأویلی راسخان در علم حمل شده و در کنار آن دو، معنای سومی به عنوان معنای تنزیلی برای راسخان در علم بیان شده است، که در این معنا مقصود از راسخان عالمان با ایمان از اهل کتاب (مسیحیان نجران)اند».[۲]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- درآمد؛
- نتیجه؛
- کتابنامه.
دربارهٔ پدیدآورنده
