محمد بن سلیمان

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

این راوی مشترک بین چند نفر می‌باشد که همگان معاصر امام رضا(ع) بوده‌اند، و معلوم نیست کدام یک از آنها راوی آن جناب می‌باشند، او از حضرت رضا(ع) فقط یک حدیث روایت کرده، او می‌گوید: از امام رضا(ع) سؤال کردم گروهی در جایی مورد حمله دشمنان خود قرار گرفتند و مال و جان و ناموس آنها در معرض خطر قرار گرفت، آنها از مردی استمداد کردند تا از آنان حمایت کند و دشمن را از آنها دفع نماید و جان و مال و زنان و فرزندان آنان را از دست مهاجمان و غارت‌گران حفظ کند. آن مرد پس از شنیدن استغاثه آن مردم مظلوم فوراً اسلحه خود را برداشت و با شتاب خود را به محل حادثه رسانید، او در هنگام حرکت کنار چاه آب رسید و مشاهده کرد مردی در آنجا از چاه آب می‌کشد، شب هنگام بود وی را در چاه افکند و به راه خود ادامه داد و آن مرد هم در چاه درگذشت.

مرد مسلح جلو رفت و آن گروه غارتگر را از محل دور کرد و هر چه را که غارت کرده بودند از آنها باز پس گرفت و بار دیگر به طرف منزل خود برگشت، هنگامی که به منزل رسید به او گفتند: میدانی چه کار کرده‌ای، گفت: آری من از گروهی که مورد حمله قرار گرفته بودند حمایت کردم و اموال آنان را باز گرفتم و دشمنان را از خانه آنها دور کردم.

به او گفتند: تو هنگام شب که به طرف غارتگران حمله کردی در کنار چاه آب مردی را مشاهده کردی، وی را در چاه افکندی و او هم در درون چاه کشته شده است، آن مرد گفت: من هرگز قصد کشتن او را نداشتم، او در کنار چاه قرار داشت و من با او برخورد کردم و در چاه افتاد و کارش به این جا کشید.

اینک بفرمایید دیه این مرد با کیست؟ امام رضا(ع) فرمودند: دیه آن مرد را باید آن جماعت بدهند که آن شخص را برای یاری کردن به خود دعوت کردند، او هم رفت و آنها را نجات داد و اموال‌شان را باز پس گرفت و زنان و کودکان آنها را آزاد ساخت، اما اگر آن مرد برای آن کار اجیر شده بود می‌بایست دیه آن مقتول را خودش بدهد.

منابع

1. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا