ابن اخی عمرو عاص

مقدمه

پسر برادر عمرو عاص جوانی دانا، حلیم و شاعر بود، او به همراه عمویش عمرو عاص از مصر به صفین آمد و در سپاه معاویه قرار داشت؛ اما در مذاکره‌ای که با عمرو عاص داشت، دانست که او به دنبال دنیای معاویه و معاویه هم برای رسیدن به دنیای بهتر با عمرو عاص است، لذا شعری در مذمت معاویه و عمرو عاص سرود و چون این شعر به دست معاویه رسید او را‌طلبید، اما او فرار کرد و به امیرالمؤمنین (ع) پیوست و داستان خود را نقل کرد و امام (ع) او را به خود نزدیک ساخت ^[۱]. و بدین ترتیب در زمره یاران امیرالمؤمنین (ع) علی (ع) درآمد. بدون تردید هرکس موفق می‌شد به معاویه و عمرو عاص نزدیک شود و با آنها درباره جنگ با حضرت علی (ع) صحبت کند، به دنیاپرستی آنان و حقانیت امیرالمؤمنین (ع) پی می‌برد، و در صورتی که گرفتار هوای نفسانی نمی‌بود به سپاه آن حضرت ملحق می‌شد^[۲].