ذات اطلاح
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
اطلاح (ذات أطلاح): در کتب سیره از این مکان سخن به میان آمده و آن را محل وقوع یکی از سرایای رسول خدا(ص) دانسته‌اند. در این سریه، کعب بن عمیر غفاری همراه با پانزده تن از مسلمانان، در ربیع الاول سال ۸ هجری، به این منطقه فرستاده شدند. در جنگی که بین این عده و مهاجمین به وقوع پیوست، -جز یک نفر،- همه آنان به شهادت رسیدند.[۱] کتب سیره در ضمن بیان این واقعه، ذات أطلاح را از سرزمین‌های شام به شمار آورده‌اند،[۲] حال آنکه این سخن، اشتباه و برخاسته از بی‌توجهی و عدم اهتمام صاحبان سیره به تعیین دقیق مکان‌هاست. جغرافی‌دانان بالاتفاق ذات أطلاح را نه از بلاد شام، بلکه از سرزمین‌های حجاز و پس از وادی القری برشمرده‌اند.[۳] امروزه نام "ذات أطلاح"، نام شناخته شده‌ای در میان مردم منطقه نیست.[۴]
منابع
پانویس
- ↑ طبری، تاریخ، ج۳، ص۲۹؛ واقدی، المغازی، ج۲، ص۷۵۲.
- ↑ طبری، تاریخ، ج۳، ص۲۹؛ ابن هشام، السیرة النبویه، ج۲، ص۶۲۱.
- ↑ من باب نمونه ر. ک. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۱، ص۲۱۸.
- ↑ بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص۳۰-۳۱.