خیوان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۸ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

خَیوان (با فتح خاء و سکون یاء) مخلافی است در یمن که شهری در آن واقع است.[۱]برخی این سرزمین را از آن بنی همدان در یمن دانستند[۲]و بعضی هم آن را از متعلقات یکی از تیره‌های این قبیله، به نام «خَیوان» به شمارش آورده،[۳] در توصیفش گفته‌اند: «زمین خیوان بن زید بن مالک سرزمینی است برگزیده که خاکش ارجمندترین و میوه‌های آن بهترین است و ساکنان آن از مُعَیدیّون، روضوانیون، بنی نعیم، آل أبی عیش و آل أبی حجر - از أشراف حاشد - می‌‌باشند». برخی نیز، با انتساب این سرزمین به قبیله‌ای مبهم به نام «خیوان»، خیوان را (بدون ذکر نسب) نام قبیله‌ای دانستند در یمن که نام این منطقه - که هنوز هم منطقه‌ای است آباد و با سکنه بین شمال صنعا و صعده - برگرفته از آن است.[۴]خیوان در کتاب ابن کلبی، روستایی در صنعا معرفی شده که محلی برای نگهداری بتی به نام «یعوق» بوده و تا مکه دو شب راه فاصله داشته است.[۵] «بکری» نیز علاوه بر ذکر نام خَیوان (با فتح خاء و سکون یاء) از موضعی دیگر به نام خَیَوان نام برده ضمن تفکیک این دو موضع، از خَیوان (با فتح خاء و سکون یاء) به عنوان سرزمینی از دیار بنی همدان در یمن و از خَیَوان (با فتح خاء و فتح یاء)، به عنوان موضعی در یمن یا روستایی در یمن یاد کرده است.[۶].[۷]

منابع

پانویس

  1. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۱۵.
  2. بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۵۲۸.
  3. ابن هشام، السیرة النبویه، ج۱، ص۷۹.
  4. یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۱۵.
  5. ابن کلبی، الاصنام، ص۱۰.
  6. بکری، معجم ما استعجم، ج۲، ص۵۲۸.
  7. بلادی، عاتق بن غيث، معجم المعالم الجغرافیة فی السیرة النبویة ص ۱۲۰.