حق اهل بیت
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حق اهل بیت (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- امّت اسلامی بنا به آیات و روایات، نسبت به امامان معصوم(ع) و عترت پیامبر، تکالیف و وظایفی دارند. هم شناخت این حقوق ضروری است و هم ادای آنها و جز با این معرفت و ادا، رستگاری در کار نیست. پیامبر خدا(ص) فرمود: "لا ینتفع عبد بعمله إلاّ بمعرفته بحقّنا[۱] بخشی از این حقوق از این قرار است:
- معرفت این حجتهای معصوم الهی.
- محبّت و مودّت نسبت به اهل بیت، که در قرآن نیز به عنوان اجر رسالت مطرح شده است.
- تمسّک به عترت پیامبر که روایات بسیاری دربارۀ آن آمده است.
- ولایت نسبت به امیر المؤمنین و خاندان رسول خدا(ص) و قبول سرپرستی و پیشوایی امامان.
- مقدم داشتن آنان بر دیگران در همۀ امور دینی و دنیوی و عبادی و سیاسی.
- اقتداکردن به آنان و تأسی جستن به آنان و ایشان را اسوه قرار دادن.
- فرمانبرداری و اطاعت از آنان.
- گرامی داشتن و اکرام و احترام نسبت به آنان، در حال حیاتشان و پس از وفاتشان.
- پرداخت حقوق مالی (خمس) به آنان.
- نیکی و احسان به آنان.
- درود و صلوات فرستادن بر آن خاندان پاک و افزودن "«آل محمّد" در صلوات بر "محمّد".
- ذکر و یادکرد آنان و فضایلشان.
- ذکر مصیبتها و مظلومیتهایشان و گریستن بر آنان.
- زیارت امامان در حال حیات و زیارت قبورشان پس از وفات و شهادتشان.
دربارۀ هریک از این حقوق، روایات فراوان نقل شده است.[۲] به دو مورد از آنها اشاره میشود: پیامبر خدا(ص) فرمود: "تمسّکوا بطاعة أئمّتکم و لا تخالفوهم، فإنّ طاعتهم طاعة اللّه و إنّ معصیتهم معصیة اللّه"[۳] امیر المؤمنین(ع) در اشاره به دو حق طاعت و ولایت فرموده است: "لنا علی النّاس حقّ الطّاعة و الولایة و لهم من اللّه سبحانه حسن الجزاء"،[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «هیچ بندهای از عمل خود بهرهای نمیبرد مگر با شناختش نسبت به حق ما.» امالی، مفید، ص ۴۴ ح ۲
- ↑ ر. ک: اهل البیت فی الکتاب و السنّه، ص ۳۵۵ تا ۳۹۳
- ↑ «به اطاعت از امامانتان چنگ بزنید و با آنان مخالفت نکنید، چراکه اطاعت آنان فرمانبرداری از خداست و نافرمانی آنان نافرمانی خداوند است.» ر. ک: اهل البیت فی الکتاب و السنّه، ص ۳۶۹
- ↑ «برای ما برعهدۀ مردم حق اطاعت و ولایت است، برای آنان نیز از سوی خدا پاداش نیکوست.» غرر الحکم، ج ۵ ص ۱۲۹ ح ۷۶۲۸
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص:۲۳۰.