عامر بن شراحیل شعبی کوفی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

ابوعمرو عامر بن شراحیل بن عبد بن حمیر شعبی همدانی اهل کوفه و از قبیله همدان و منسوب به شعبیون، تیره‌ای از قبیله همدان که در کوفه می‌‌زیستند و مادرش از اسیران جنگ جلولاء بود. بنابر مشهور، در سال ۱۷ یا ۱۹ هـ زاده شد.[۱] سال‌های دیگری نیز برای ولادت عامر ذکر شده است.[۲] او از امام علی، امام حسن و امام حسین (ع)،[۳] جابر بن عبدالله و نعمان بن بشیر روایت کرده است.[۴] شعبی از پانصد صحابه پیامبر (ص) حدیث نقل می‌‌کند.[۵] افرادی چون اسماعیل بن ابی خالد، عاصم احول و محمد بن سالم از وی روایت کرده‌اند.[۶]

او همراه قاریان علیه حجّاج قیام کرد و در واقعه دیر جماجم حضور داشت و مدتی خود را از حجّاج مخفی کرد، تا این که به نزد وی رفت و عذرخواهی کرد و حجاج از او گذشت.[۷] پیش از آن از کارگزاران ابن زبیر در کوفه بود [۸] و از ترس مختار ثقفی، به مدینه[۹] یا مدائن گریخت و سپس به کوفه بازگشت[۱۰] و در دوران عبدالملک، ولید بن عبدالملک و یزید بن عبدالملک عهده‌دار منصب قضاوت بود.[۱۱] وی شاعر،[۱۲] حافظ و قاری، [۱۳] محدث،[۱۴] فقیه[۱۵] و کاتب[۱۶] بود و شیعه را سخت نکوهیده و مذمت کرده است.[۱۷] علامه تستری به نقل از شیخ مفید، وی را شراب‌خوار و قمار باز دانسته و می‌‌گوید که وقتی ابوحنیفه متوجه شرب خمر و قماربازی شعبی شد هر آنچه از او شنیده بود، پاره کرد.[۱۸] برخی از رجالیون شعبی را خبیث، فاجر و دروغگویی که دشمنی خود را با علی (ع) آشکار می‌‌کرد، دانسته‌اند.[۱۹] الکفایة تألیف اوست.[۲۰] عامر شعبی بنابر مشهور در سال ۱۰۴ هـ درگذشت.[۲۱] در وفات او اختلاف است[۲۲].[۲۳]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. المعارف ۴۴۹.
  2. الثقات ۵/۱۸۵ خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۵/۶۸.
  3. تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۷.
  4. سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.
  5. التاریخ الکبیر ۶/۴۵۱.
  6. تهذیب الکمال ۱۴/۳۲.
  7. الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.
  8. المعارف ۴۴۹.
  9. سیر اعلام النبلاء ۴/۲۹۶.
  10. تاریخ بغداد ۱۲/۲۲۸.
  11. قاموس الرجال ۵/۶۱۱.
  12. الثقات ۵/۱۸۵.
  13. غایة النهایه ۱/۳۵۰.
  14. تذکرة الحفاظ ۱/۷۹.
  15. البدایة و النهایه ۹/۲۳۰.
  16. المعارف ۴۴۹.
  17. الطبقات الکبری ۶/۲۴۷.
  18. قاموس الرجال ۵/۶۱۲.
  19. معجم رجال الحدیث ۹/۱۹۳.
  20. هدیة العارفین ۱/۴۳۵.
  21. المعارف ۴۴۹.
  22. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال ۵/۶۸.
  23. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۴۱۹-۴۲۰.