موسی بن ابراهیم مروزی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
از نسبت ابوحمران موسی بن ابراهیم مروزی چنین بر می‌‌آید که اهل مرو بود. وی به همراه گروهی از مردمان مرو در منطقه‌ای در بغداد سکونت داشتند که بعدها به مراوزه شهرت یافت.[۱] اهل سنت کنیه وی را ابوعمران، و امامیه ابوحمران نوشته‌اند. وی از اصحاب امام کاظم(ع) به شمار می‌‌رفت.[۲] او احادیثی را از آن بزرگوار روایت کرده است که برخی از آنها مربوط به زمانی است که امام(ع)در زندان هارون به سر می‌‌بردند.[۳] علاوه بر امام کاظم(ع) از افرادی چون عبدالله بن لهیعه،[۴] ابراهیم بن سعد و اسماعیل بن جعفر حدیث شنیده و روایت کرده است.[۵] گفته شده که سندی بن شاهک زندانبان هارون الرشید تعلیم و تربیت فرزند خود ر ا به مروزی سپرد.[۶] بنا بر روایتی، مدتی نیز مسئولیت انتظامات منطقه کرخ بغداد را بر عهده داشت.[۷] از دیگر شاگردان و راویان وی کسانی چون عیسی بن علی ناقد،[۸] محمد بن خلف بن عبدالسلام و عبیدالله دهقان را می‌‌توان نام برد.[۹] یحیی بن معین و دارقطنی از رجال شناسان اهل سنت وی را تکذیب کرده و متروک الحدیث خوانده‌اند.[۱۰]
تاریخ دقیق وفات وی معلوم نیست، ولی برخی آن را پس از ۲۲۹هـ دانسته‌اند.[۱۱] او دارای کتاب الحدیث است که مجموعه‌ای از روایاتی بوده که از امام کاظم(ع) نقل کرده است[۱۲].[۱۳]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ الاعلام، ج۷، ص۳۱۹.
- ↑ رجال الطوسی، ص۳۵۹.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۳۳۹؛ الفهرست (طوسی)، ص۱۶۴.
- ↑ لسان المیزان، ج۶، ص۱۱۱.
- ↑ قاموس الرجال، ج۹، ص۱۳۴.
- ↑ رجال النجاشی، ج۲، ص۳۳۹.
- ↑ الاعلام، ج۷، ص۳۱۹.
- ↑ میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۹۹.
- ↑ جامع الرواة، ج۲، ص۲۷۰.
- ↑ میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۹۹.
- ↑ الاعلام، ج۷، ص۳۱۹.
- ↑ الذریعه، ج۶، ص۳۶۸.
- ↑ فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص۷۹۱-۷۹۲.