عبدالله بن سلمه بن حارث مرادی در تاریخ اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث عبدالله بن سلمه بن حارث مرادی است. عبدالله بن سلمه بن حارث مرادی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عبدالله بن سلمه بن حارث مرادی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردعبدالله بن سلمه مرادی کارگزار سواد عراق
عبدالله بن سلمة بن مره از اصحاب علی بن ابی طالب(ع) بود که او را بر سواد عراق گمارد. وی یکی از بیست نفری است که شاهد پیمان قبیله یمن و ربیعه در زمان علی در کوفه بود[۱]. این پیمان صلح در نامه ۷۴ نهج البلاغه آمده است. محل دقیق امارت وی مشخص نیست از آنچه خطیب گفته، شاید بتوان حدس زد که وی کارگزار مَسکِن بوده است. از او عمرو بن مره حدیث نقل می‌کند و عبدالله همراه با علی وارد مسکن شد زمانی که به طرف شام می‌رفت[۲].
او را ابوالعالیه همدانی دانسته‌اند. عجلی وی را ثقه دانسته است[۳].
عمرو بن مره از عبدالله بن سلمه روایات متعددی نقل کرده و گزارش‌هایی نیز درباره عمار یاسر دارد [۴].[۵]
منابع
پانویس
- ↑ ابن کلبی، نسب معد والیمن الکبیر، ص۱۵۲ و همان، تحقیق محمود فردوس عظم، ج۱، ص۸۴.
- ↑ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۹، ص۴۶۸.
- ↑ عجلی، معرفة الثقات، ج۲، ص۳۲، ش۸۹۸؛ بخاری، تاریخ الکبیر، ج۵، ص۹۹.
- ↑ زبیدی، تاج العروس، ج۱۶، ص۳۴۶؛ ابن سعد، طبقات الکبری، ج۶، ص۱۱۶؛ بلاذری، جمل من أنساب الاشراف، ج۱، ص۹۴ و ۹۵؛ ابن عساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۴۳، ص۳۶۴؛ ثقفی، الغارات، ص۴۶۹.
- ↑ ذاکری، علی اکبر، سیمای کارگزاران علی بن ابی طالب امیرالمؤمنین، ج۱، ص 213.