ابولیلی انصاری در تاریخ اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۴۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

آشنایی اجمالی

«داوود» و به قولی «یسار» و یا «عمرو»، فرزندان بلال بن بلیل کنیه‌اش ابولیلی اصحاب رسول خدا بود و در جنگ احد و دیگر غزوات صدر اسلام، پیامبر خدا (ص) را یاری کرد، او بعد از قتل عثمان و خلافت حضرت علی (ع) به کوفه آمد و به همراه فرزندش عبدالرحمان در زمره اصفیاء و برگزیدگان و شیعیان و موالیان آن حضرت در آمد و در جنگ جمل و صفین و نهروان امام (ع) را یاری نمود[۱]. و به گفته برخی از مؤرخان، وی در جنگ صفین به سال ۳۷ هجری به شهادت رسید[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. ر. ک: اسد الغابه، ج۲، ص۱۲۹؛ رجال طوسی، ص۵۰، ش۵۹؛ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۴۱؛ وقعة صفین، ص۴۴۸ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۶۷.
  2. ر. ک: اسد الغابه، ج۲، ص۱۲۹؛ رجال طوسی، ص۵۰، ش۵۹؛ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۴۱؛ وقعة صفین، ص۴۴۸ و اعیان الشیعه، ج۶، ص۳۶۷.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۵۰۱.