محمد بن مهران رازی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۳ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

ابوجعفر محمد بن مهران رازی جمال مشهور به «جمال رازی» از اهالی خراسان[۱] نام او در معجم المؤلفین به صورت «جَمّالی» آمده است.[۲].او محدثی حافظ و عالمی مشهور در عصر خویش بود، به طوری که ابوبکر اعین می‌‌گوید: علما و بزرگان خراسان سه تن بوده‌اند و محمد بن مهران دومین نفر آنها بوده است. وی نزد فضیل بن عیاض، سفیان بن عیینه، حاتم بن اسماعیل، عتاب بن بشیر، عطاء بن مسلم، یحیی بن قطان و دیگران حدیث فرا گرفت و جزء راویان موثق نزد علمای رجال اهل سنت به حساب می‌‌آید.[۳] بخاری، مسلم، ابوداود، ابوزرعه، ابوحاتم، موسی بن هارون، ابن سراج و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند.[۴] وی کتاب العوالی فی الحدیث را نوشته است و در سال ۲۳۹ه‍ از دنیا رفت[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. معجم المؤلفین ۱۲/۶۱.
  2. تهامی، سید غلام رضا، فرهنگ اعلام تاریخ اسلام ج۱ ص۸۲۳.
  3. سیر اعلام النبلاء ۱۱/۱۴۳.
  4. تاریخ الاسلام ۱۷/۳۴۷، شمس‌الدین محمد ذهبی، سِیَر أعلام النبلاء، ج۱۱، ص۱۴۳؛ عمر رضا کحاله، معجم المؤلّفین، ج۱۲، ص۶۱؛ اسماعیل باشا البغدادی، هدیة العارفین، ج۲، ص۱۳.
  5. هدیة العارفین ۲/۱۳.
  6. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱ ص ۶۹۷.