احمد بن محمد بن سنان

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۳۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

احمد بن محمد بن سنان[۱]، تنها یک مورد در اسناد روایات تفسیر کنز الدقائق و به نقل از کتاب الکافی ذکر شده است:

«مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَمَّارٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَدَّبَ نَبِيَّهُ(ص) فَلَمَّا انْتَهَى بِهِ إِلَى مَا أَرَادَ قَالَ لَهُ ﴿وَإِنَّكَ لَعَلَى خُلُقٍ عَظِيمٍ[۲] فَفَوَّضَ إِلَيْهِ دِينَهُ فَقَالَ ﴿وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا[۳] وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَرَضَ الْفَرَائِضَ وَ لَمْ يَقْسِمْ لِلْجَدِّ شَيْئاً وَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ(ص) أَطْعَمَهُ السُّدُسَ فَأَجَازَ اللَّهُ جَلَّ ذِكْرُهُ لَهُ ذَلِكَ وَ ذَلِكَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: ﴿هَذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ[۴]»[۵].[۶]

شرح حال راوی

عنوان یاد شده، مصحّف "احمد بن محمد عن محمد بن سنان" است؛ زیرا

اولاً در منبع اصلی (الکافی) نیز در کتاب‌های الوافی، تفسیر البرهان، تفسیر نور الثقلین، شرح الکافی (ملاصالح مازندرانی) و در جای دیگری در تفسیر کنز الدقائق به همین صورت ثبت شده است[۷].

ثانیاً به قرینه راوی و مروی عنه؛ زیرا در جایی یافت نشده که محمد بن یحیی از احمد بن محمد بن سنان و ایشان از اسحاق بن عمار روایت کرده باشند؛ ولی محمد بن یحیی از احمد بن محمد و ایشان از محمد بن سنان روایت کرده است[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. مصحّف «أحمد بن محمد عن محمد بن سنان» است.
  2. «و به راستی تو را خویی است سترگ» سوره قلم، آیه ۴.
  3. «و آنچه پیامبر به شما می‌دهد بگیرید و از آنچه شما را از آن باز می‌دارد دست بکشید» سوره حشر، آیه ۷.
  4. «این بخشش ماست، پس بی‌شمار ببخش یا (برای خود) نگه‌دار!» سوره ص، آیه ۳۹.
  5. تفسیر کنز الدقائق، ج۱۱، ص۲۴۴ به نقل از الکافی، ج۱، ص۲۶۷، ح۶.
  6. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳ ص ۵۸.
  7. ر.ک: الکافی، ج۱، ص۲۶۷، ح۶؛ الوافی، ج۳، ص۶۱۸، ح۱۱۹۷؛ البرهان فی تفسیر القرآن، ج۵، ص۳۳۷، ح۱۰۶۱۴؛ تفسیر نورالثقلین، ج۴، ص۴۶۱، ح۶۱؛ شرح الکافی (ملاصالح مازندرانی)، ج۶، ص۵۱، ح۶؛ تفسیر کنز الدقائق، ج۱۳، ص۱۶۹.
  8. ر.ک: الکافی، ج۱، ص۳۷۳، ح۵، ج۲، ص۶۲ (ح۹) و ۹۰ (ح۱۱)، ج۴، ص۳۴۹، ح۲، ج۵، ص۳۸۹، ح۴.
  9. جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۳ ص ۵۹.