پیرامون دعای ندبه و سند آن توضیح دهید (پرسش)

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۱:۵۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الگو:پرسش غیرنهایی

پیرامون دعای ندبه و سند آن توضیح دهید
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

پیرامون دعای ندبه و سند آن توضیح دهید یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

 
سید جعفر موسوی‌نسب
حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوی‌نسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در این‌باره گفته است:
«دعای ندبه دعایی است که از نظر محتوا مستدل و عالی و فصیح و گیرا و عاطفی و حماسی است و در صورت آگاهی کامل خواننده می‌تواند الهام‌‌‌بخش برای اصلاح وضع اجتماعی و مبارزه با ظلم و فساد گردد و جهشی باشد بسوی اهداف بزرگ انسانی.
امّا سند این دعا: این دعا در سه کتاب معروف و معتبر قدیمی آمده است:
  1. کتاب مزار کبیر، تألیف محدّث و دانشمند معروف قرن ششم محمد بن جعفر المشهدی.
  2. کتاب مزار قدیم که مؤلف آن از دانشمندان معاصر مرحوم طبرسی نویسنده کتاب احتجاج از قرن ششم است.
  3. کتاب مصباح الزائر تألیف سید رضی الدین بن طاووس که از زهّاد و بزرگان محدّثان قرن هفتم است. مرحوم مجلسی هم در بحار الانوار از این کتاب‌ها نقل کرده است و در هر سه کتاب دعا از محمد بن علی بن یعقوب بن اسحاق بن ابی قره و او از محمد بن حسین بن سفیان البزوفری که در زمان غیبت صغری می‌زیسته است که وی به وسیله مکاتبه از طریق نوّاب با امام (ع) تماس گرفته است و او از حضرت مهدی صاحب الامر (ع) نقل می‌کند که دستور دادند این دعا را بخوانند.
نفر اوّل یعنی محمد بن علی بن یعقوب طبق کتب تراجم و رجال از علما و روایت شیعه و از افراد ثقه و مورد اطمینان است و دارای تألیفات متعددی می‌باشد.
و نفر دوّم محمد بن حسین بن سفیان بزوفری از اساتید شیخ بزرگوار مفید است، و شیخ مفید از او به نیکی یاد کرده و تجلیل می‌نماید. بنابراین ملاحظه می‌نمایید که سند دعا به افرادی برمی‌‌‌گردد که همه ثقه و شناخته شده‌اند و هیچ شخص مجهول در سند وجود ندارد.
علاوه‌‌‌براین، به فرض این‌که سند دعا مجهول باشد باز طبقه قاعده معروفی که در اصول داریم به نام "قاعده تسامح در ادله سنن" یعنی در عین این‌که در سند روایات مربوط به احکام واجب و حرام باید سخت‌‌‌گیری و موشکافی زیاد کرد، در ادله مستحبات لازم نیست سخت‌‌‌گیری شود، چه این که مستحبات اعمالی هستند که انجام آنها واجب نیست و ترک آنها حرام نمی‌باشد. مطابق این قاعده معروف که متکی به احادیث زیاد و معتبری هست فقهای اسلام هیچ‌‌‌گاه درباره سند مستحبات و دعاها ایراد نمی‌گرفتند و به همین اندازه که در کتابی مشهور نقل شده بود، و مضمون صحیحی داشت قناعت می‌کردند.
و در هر صورت طبق مدارک فوق سند دعای ندبه قابل ایراد نمی‌باشد[۱].
در کتاب سخنان نخبه در شرح دعای ندبه آمده است در کتاب‌های زیر وارد شده است:
  1. مزار کبیر، تألیف دانشمند معروف و محدّث خبیر محمد بن جعفر المشهدی؛
  2. کتاب مصباح الزائر، ابن طاووس؛
  3. کتاب اقبال، سید بن طاووس؛
  4. بحار الانوار، مجلسی؛
  5. زاد المعاد، مجلسی؛
  6. تحفة الزائر»[۲].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

  با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. آیات مکارم شیرازى و سبحانى «مد ظلهما»، پرسش‌ها و پاسخ‌هاى مذهبى، قم، انتشارات نسل جوان، چاپ حکمت، ص ۱۱۶.
  2. دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۳۵۳-۳۵۵.