نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۵۷ توسط Bahmani(بحث | مشارکت‌ها)
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اهل بیت است.مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
اعتصام، حالتی درونی همراه با برون‌داد رفتاری است که از ادراکناتوانی، نیازمندی و آسیب‌پذیری انسان سرچشمه گرفته و معتصِم را برای دستیابی به عصمت و ایمنی، به پناه بردن و دست انداختن به نگهدارنده‌ای معصوم و مطمئن وامی‌دارد[۱].
خدای متعال به انساندستور می‌دهد که اعتصام به حبل الهی داشته باشد: ﴿وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا﴾[۲] و از تفرقه و پراکندگی پرهیز کند: ﴿وَلَا تَفَرَّقُوا﴾[۳].
