سیف بن عمر ضبی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۶ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۳۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

خاندان سیف بن عمر ضبی تمیمی اسدی ضبی برجمی از کوفه[۱] و او خود اهل بصره بود[۲] و از کسانی مانند جابر جعفی، هشام بن عروه و اسماعیل بن ابی خالد روایت نقل کرده است.[۳] نضر بن حمّاد عتکی، یعقوب بن ابراهیم، عبدالرحمن بن محمد محاربی و دیگران نیز از وی روایت کرده‌اند.[۴] برخی او را تاریخ‌نگار و محدّث وصف نموده‌اند.[۵] رجال‌شناسان سنی، وی را متروک الحدیث، ضعیف و جعل کننده حدیث دانسته و برخی نیز او را متهم به زندقه کرده‌اند.[۶] سیف در سال ۲۰۰ه‍ در بغداد درگذشت.[۷] کتاب‌های الفتوح الکبیر، الجمل و مسیر عایشه و علی (ع)[۸] و الرده[۹] اثر اوست. درباره سیف سخنان بسیاری وجود دارد که گاه برخی را به داوری‌های تند کشانده است،؛ چراکه موجب ایجاد انحراف جدی در مسیر فکر اسلامی گشته است.[۱۰].[۱۱]

جستارهای وابسته

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. میزان الاعتدال، ج2، ص ۲۵۵.
  2. الثقات، ج8، ص ۳۰۰.
  3. تاریخ الاسلام، ج11، ص ۱۶۲.
  4. خلاصة تهذیب تهذیب الکمال، ج4، ص ۲۹۵.
  5. الفهرست (الندیم)، ص ۱۰۶.
  6. تهذیب الکمال، ج12، ص ۳۲۵.
  7. معجم المؤلفین، ج6، ص ۲۸۸.
  8. الفهرست (الندیم)، ص ۱۰۶.
  9. الوافی بالوفیات، ج6، ص ۶۶.
  10. ر. ک: عبدالله بن سبأ و یکصد و پنجاه صحابی ساختگی.
  11. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۳۹۱.