جابر بن یزید جعفی در تراجم و رجال

آشنایی اجمالی

جابر الجعفی در اسناد بسیاری از روایات تفسیر کنز الدقائق و به گزارش از کتب مختلف حدیثی مانند تفسیر العیاشی، الکافی، الخصال، المحاسن و معانی الأخبار واقع شده است؛ نمونه:

«فی کتاب معانی الأخبار: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ إِسْحَاقَ الطَّالَقَانِيُّ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ يَحْيَى قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الضَّبِّيُّ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هِلَالٍ قَالَ حَدَّثَنَا نَائِلُ بْنُ نَجِيحٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ شِمْرٍ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ مُحَمَّدَ بْنَ عَلِيٍّ الْبَاقِرَ(ع) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: ﴿كَشَجَرَةٍ طَيِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِي السَّمَاءِ * تُؤْتِي أُكُلَهَا كُلَّ حِينٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا﴾^[۱] قَالَ أَمَّا الشَّجَرَةُ فَرَسُولُ اللَّهِ(ص) وَ فَرْعُهَا عَلِيٌّ(ع) وَ غُصْنُ الشَّجَرَةِ فَاطِمَةُ بِنْتُ رَسُولِ اللَّهِ(ص) وَ ثَمَرُهَا أَوْلَادُهَا(ع) وَ وَرَقُهَا شِيعَتُنَا ثُمَّ قَالَ(ع) إِنَّ الْمُؤْمِنَ مِنْ شِيعَتِنَا لَيَمُوتُ فَيَسْقُطُ مِنَ الشَّجَرَةِ وَرَقَةٌ وَ إِنَّ الْمَوْلُودَ مِنْ شِيعَتِنَا لَيُولَدُ فَتُورِقُ الشَّجَرَةُ وَرَقَةً»^[۲].^[۳]

منابع

جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری ج۵

پانویس

↑ آیا درنیافته‌ای که خداوند چگونه به کلمه‌ای پاک مثل می‌زند که همگون درختی پاک است، ریشه‌اش پابرجاست و شاخه‌اش سر بر آسمان دارد * به اذن پروردگارش هر دم بر خود را می‌دهد و خداوند مثل‌ها را برای مردم می‌زند باشد که پند گیرند سوره ابراهیم، آیه ۲۴.
↑ تفسیر کنز الدقائق، ج۷، ص۵۲-۵۳ به گزارش از معانی الأخبار، ص۴۰۰-۴۰۱، ح۶۱.
↑ جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 237-238.

[1] آیا درنیافته‌ای که خداوند چگونه به کلمه‌ای پاک مثل می‌زند که همگون درختی پاک است، ریشه‌اش پابرجاست و شاخه‌اش سر بر آسمان دارد * به اذن پروردگارش هر دم بر خود را می‌دهد و خداوند مثل‌ها را برای مردم می‌زند باشد که پند گیرند سوره ابراهیم، آیه ۲۴.

[2] تفسیر کنز الدقائق، ج۷، ص۵۲-۵۳ به گزارش از معانی الأخبار، ص۴۰۰-۴۰۱، ح۶۱.

[3] جوادی آملی، عبدالله، رجال تفسیری، ج۵، ص 237-238.

[۱]

[۲]

[۳]