جعفر بن محمد بن عقیل

مقدمه

به باور برخی از مقتل‌نویسان جعفر بن محمّد بن عقیل در شمار شهیدان کربلا است^[۱].

ولی برخی بر این باورند که محمّد بن عقیل فرزندی به نام «جعفر» نداشته است^[۲]. از محمد بن علی بن حمزه نقل شده است که جعفر همراه محمد بن ابی‌سعید بن عقیل در کربلا به شهادت رسید^[۳].

گروهی شهادت او را در واقعۀ حرّه می‌دانند^[۴]، و برخی^[۵] رجز زیر را در روز عاشورا به او نسبت می‌دهند:

نَشْکُوا إِلَی اللّهِ مِنَ الْعُدْوانِ		قِتالِ قَوْمٍ فِی الرَّدی عَیانِ
قَدْ تَرَکُوا مَعالِمَ الْقُرانِ		وَمُحْکَمُ التَّنْزیلِ وَالْبَیانِ
وَاَظْهَرُوا لِلْکُفْرِ وَالطُّغْیانِ

از دشمنان به خدا شکایت می‌کنم، با گروهی که پستی و ذلّت‌شان آشکار است می‌جنگم [آنان] که نشانه‌های استوار و روشن قرآن را رها و کفر و سرکشی را آشکار کردند.

او پس از خواندن این رجز به جنگ با لشکریان دشمن پرداخت و ده تن را به هلاکت رساند. سپس به دست عامر بن نهشل‌ تمیمی به شهادت رسید^[۶]. گروهی دیگر از مورّخان این مطالب را دربارۀ محمد بن عبدالله بن جعفر بن ابی‌طالب نوشته‌اند ^[۷].^[۸]

↑ مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۲۲؛ اعیان الشیعه، ج۱، ص۶۱۰؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳-۶۲؛ عنصر شجاعت، ج۳، ص۲۶۵.
↑ مقاتل الطالبیین، ص۹۴، دارالمعرفة.
↑ مقاتل الطالبیین، ص۹۴؛ اسرار الشهادة، ج۲، ص۳۵۱؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۳؛ عوالم، ج۱۷، ص۲۷۷.
↑ مقاتل الطالبیین، ص۹۴.
↑ عشرة کامله، ص۴۳۱؛ تنها همین کتاب این رجز را به او نسبت می‎دهد، بقیه خلاف گفته او را نقل کرده‎اند.
↑ عشرة کامله، ص۴۳۱.
↑ عوالم العلوم، ج۱۷، ص۲۷۷؛ اسرار الشهادة، ج۲، ص۳۵۱؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۳۴.
↑ جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۱۲۲-۱۲۳.