یأس در لغت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۳۸ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

این کلمه در مقابل امید داشتن به امری به کار می‌رود[۱]. تفاوت واژه «یأس» با «قنوط» در آن است که در یأس، هنوز مختصر امیدی وجود دارد؛ اما «قنوط» به معنای یأس شدید است[۲]. با توجه به این نکته، معنای آیه چنین می‌شود: ﴿الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ: «امروز، کفار، به دلیل قدرت گرفتن شما، فعلاً از رودررویی مستقیم مأیوس شده‌اند؛ ‌ولی اگر فرصتی پیش بیاید، از آن نیز روگردان نیستند»[۳]

منابع

پانویس

  1. لسان العرب (ط. دارالفکر للطباعة و النشر و التوزیع - دار صادر، ۱۴۱۴ ﻫ.ق). ج۶، ص۲۵۹.
  2. الفروق فی اللغة (ط. دار الافاق الجدیدة، بی‌تا)، ج۱، ص۳۴۰.
  3. فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل، ج۴ ص ۳۰۳.