حسین بن مسعود بغوی
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
آشنایی اجمالی
ابومحمد حسین بن مسعود بن محمد بغوی معروف به فراء فقیه و محدث و مفسر شافعی مذهب. وی در ماه جمادی الاولی سال ۴۳۳ه متولد شد. او منسوب به بغشور ناحیه‌ای بین هرات و مرورود، ولی ساکن مرورود و پنج ده بود. [۱] ابومحمد فقه را از قاضی حسین بن محمد مرورودی آموخت[۲] و از او و محدثانی همچون ابوعمر عبدالواحد ملیحی، ابوالحسن محمد شیرزی، ابوالحسن علی بن یوسف جوینی، احمد بن ابی نصر کوفانی و دیگران حدیث شنید. روایتگرانی نیز مانند ابومنصور محمد بن اسعد عطاری، ابوالفتوح محمد بن محمد طائی، ابوالمکارم فضل اللّه بن محمد نوقانی و عده‌ای دیگر از او روایت کرده‌اند. همچنین فخر بن علی بخاری از وی اجازه روایت داشت. درباره ویژگی‌های اخلاقی وی گفته‌اند فردی زاهد و قانع بود[۳] و همواره با طهارت در جلسه درس حضور پیدا می‌‌کرد. ابومحمد سرانجام در ماه شوال سال ۵۱۶ه در مرورود درگذشت و کنار مقبره استادش قاضی حسین دفن شد. [۴] سال‌های ۵۱۰[۵] و ۵۱۵ه[۶] زمان‌های دیگری است که برای فوت او ذکر کرده‌اند. آثار او عبارت‌اند از: التهذیب در فقه، شرح السنه در حدیث، معالم التنزیل در تفسیر قرآن، المصابیح، الجمع بین الصحیحین،[۷] ارشاد الانوار فی شمائل النبی المختار، ترجمه الاحکام در فروع، الکفایه در فقه، الکفایه در قرائت، معجم الشیوخ، [۸] فتاوی و تعلیقه ای بر کتاب فتاوی استادش قاضی حسین[۹].[۱۰]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴
پانویس
- ↑ معجم البلدان ۱ / ۴۶۸.
- ↑ وفیات الاعیان ۲ / ۱۳۶.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۹ / ۴۳۹.
- ↑ وفیات الاعیان ۲ / ۱۳۶.
- ↑ المختصر فی اخبار البشر ۲ / ۲۲۹.
- ↑ دول الاسلام ۲۶۷.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۱۹ / ۴۳۹.
- ↑ هدیة العارفین ۱ / ۳۱۲.
- ↑ طبقات المفسرین (داودی) ۱ / ۱۶۱.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۴، ص۱۱۶.