نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۴ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۹ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۳۴ توسط Wasity(بحث | مشارکت‌ها)
رؤیاانگاری وحی نقدی بر آرای دکتر سروش عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی تفکر اشتباه رؤیا انگاری وحی می‌پردازد. این مقاله ۲۴ صفحه‌ای به قلم ابوالفضل ساجدی و حامد ساجدی نگاشته شده و در دوفصلنامه معرفت کلامی (شماره ۱۴، بهار و تابستان ۱۳۹۴) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسندگان در ابتدای چکیده مقاله خود می‌نویسند: «یكی از فرضیاتی كه به تازگی برخی نویسندگان مطرح كرده‌اند، رؤیاانگاری وحی قرآنی و جایگزین كردن «تفسیر قرآن» با «تعبیر قرآن» است. در این فرضیه وحی مصداقی از رؤیا شمرده می‌شود و درنتیجه فهم محتوای آن تنها با خواب‌گزاری میسر است. به ادعای دكتر عبدالكریم سروش این فرضیه از شواهد درون‌متنی و تاریخی كافی برخوردار است».
نویسندگان در ادامه چکیده خود می‌نویسند: «مقاله پیش رو به بررسی و نقد ادله و شواهد این فرضیه می‌پردازد و با نگاهی پدیدارشناختی، مراجعه به خود وحی و حالات و سخنان دریافت‌كننده وحی و نزدیك‌ترین افراد به وی را معیاری برای قضاوت در این باره قرار می‌دهد. این نوشتار، ادله وی برای نفی ارتباط كلامی بین خالق و مخلوق در وحی را كانون مناقشه قرار می‌دهد و در ادامه شواهد تحقق وحی در حالت بیداری را ارائه می‌كند. در خاتمه بحث اثبات می‌شود كه وحی حتی اگر در رویا هم باشد، نیاز به تعبیر و خواب‌گزاری ندارد. در این نوشتار روش مطالعه، كتابخانه‌ای و روش تحقیق، تحلیلی نقدی است».[۲]
فهرست مقاله
چکیده؛
مقدمه؛
بررسی مدعای اول:
شواهد قرآنی آقای سروش:
نمونۀ اول؛
نمونۀ دوم؛
نمونۀ سوم؛
وحی از منظر وحی؛
وحی از منظر دریافت‌كننده وحی؛
بررسی مدعای دوم:
نقلیات تاریخی واحادیث؛
نشانه‌های متنی و ساختاری قرآن:
پریشانی و بی‌نظمی آیات قرآن؛
تکرارهای قرآنی؛
تناقض‌های قرآنی؛
بررسی مدعای سوم:
هشیاری پیامبر (ص) در خواب؛
تفاوت وحی قرآنی ودیگر رؤیاهای نبوی:
ویژگی‌های رؤیای صادقه؛
ویژگی‌های وحی قرآنی؛
زبان وحی از منظر وحی، دریافت‌كننده آن و مفسر آن؛
نتیجه‌گیری؛
منابع.
دربارهٔ پدیدآورندگان
ابوالفضل ساجدی (پدیدآورنده)
ابوالفضل ساجدی
حجت الاسلام و المسلمین دکتر ابوالفضل ساجدی (متولد ۱۳۴۰ش، اصفهان)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: حسین وحید خراسانی، محمد تقی مصباح یزدی، میرزا جواد تبریزی و سید کاظم حائری پیگیری کرد. وی رشته فلسفه دین را در مقطع دکتری در دانشگاه کونکوردیای کانادا به اتمام رساند. سردبیری مجله علمی ترویجی معرفت، سردبیری مجله علمی تخصصی معرفت كلامی، دانشیار گروه كلام مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی و عضو شورای سیاست‌گذاری پژوهش از جمله فعالیت‌های وی است.[۳] او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به تدریس دانشجویان و طلاب خارجی به زبان انگلیسی نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به زبان فارسی و انگلیسی به رشتهٔ تحریر درآورده است. «بررسی دیدگاه علامه طباطبایی درباره رابطه داده‌های فلسفی با تعالیم وحیانی»، «زبان وحی»، «رؤیاانگاری وحی نقدی بر آرای دکتر سروش»، «وحی و تجربه دینی» و «وحی‌شناسی مسیحی با گذری بر وحی قرآنی» برخی از این آثار است.[۴]
