بحث:زیارت
مقدمه
زیارت: دیدار و ملاقات کردن، به دیدن اشخاص محترم و مکانهای مقدّس و حرمهای امامان و امامزادگان رفتن. یکی از دستورالعملهای اکید اسلام، رفتن به زیارت قبر پیشوایان دین، انبیا و اولیا، از جمله زیارت قبور مؤمنین است. زیارت خانه خدا که "حج" نام دارد، برای آنان که توانایی جسمی و مالی داشته باشند واجب است. زائرانی که به زیارت حرمهای مطهّر میروند، بهره معنوی میبرند و از مدفونین در آن مزارها، الهام میگیرند. بیشترین تشویق، نسبت به زیارت قبر امام حسین (ع) در کربلا انجام گرفته است. رفتن به دیدار مرقد امامان، احیای خاطره آنان و زنده نگه داشتن نام و فرهنگ و تعالیم آنان است. به متنی که در حرم امامان و هنگام دیدار قبورشان خوانده میشود، زیارت و زیارتنامه میگویند، مثل زیارت عاشورا، زیارت وارث، زیارت جامعه. زیارت اختصاص به شهدا و مردگان ندارد. به دیدار زندهها رفتن، بخصوص انسانهای والا و با ایمان و صالح هم "زیارت" نام دارد[۱].
پانویس
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگنامه دینی، ص۱۱۰.