وحی مباشری

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۴ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۲۷ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

وحی مباشری به معنای نزول وحی بدون واسطه بر پیامبر است. وحی مباشری یا وحی مستقیم، این است که خداوند سبحان بدون هیچ واسطه بر قلب پیامبرش تجلی کرده و مفاهیم غیبی را به او القا می‌کند.

این نوع وحی- که یکی از اقسام وحی تشریعی است- با بروز حالاتی روحانی برای رسول اکرم (ص) همراه بوده است: ﴿إِنَّا سَنُلْقِي عَلَيْكَ قَوْلًا ثَقِيلً[۱][۲].

امام صادق (ع) نیز در همین زمینه فرموده است: «کان ذلک إذا جاء الوحی و لیس بینه و بین الله ملک فکانت تصیبه تلک السبتة و یغشاه ما یغشاه لثقل الوحی علیه» در آن هنگام که پیامبر (ص) مورد خطاب وحی قرار می‌گرفت و بین او و خدا فرشته‌ای واسطه نبود، بر اثر سنگینی دریافت وحی، حالت غشی نزدیک به حال خواب به وی دست می‌داد»[۳].

منابع

پانویس

  1. «ما سخنی سنگین را به زودی بر تو فرو می‌فرستیم» سوره مزمل، آیه 5.
  2. مهرتابان: یادنامه و مصاحبات تلمیذ و علامه طباطبایی: صفحه (۲۰۷-۲۰۹).
  3. التمهید فی علوم القرآن جلد ۱: صفحه ۱۰۱.