بنی‌ذهل
ذهل بن حارث بن ذهل
این قوم از شاخه‌های بنی جعفی بن سعد العشیره و از نسل ذهل بن حارث بن ذهل بن مرّان بن جعفیّ بن سعد العشیره‌اند[۱]. از مهمترین شعب این طایفه می‌توان از بنی حداء یاد کرد[۲]. بیشتر مردم آن پیش از اسلام در ناحیه «العرج»[۳] ساکن بودند[۴] و پس از فتوحات اسلامی، بسیاری از آنان به مصر و اندلس کوچ کردند و در آن سرزمین‌ها منزل گزیدند[۵]. از تاریخ اسلامی بنی ذهل خبر چندانی در دست نیست اما از تاریخ جاهلی آنان می‌توان از برخی نبردهای جاهلی ایشان یاد کرد. بر اساس برخی اخبار، دهر بن حداء بن ذهل جعفی از جرّاران یمن بود[۶] که در نبردی که همراه با مذحج و همدان علیه بنی عقیل بن کعب بن ربیعة بن عامر بن صعصعه داشت[۷] در «یوم النخیل»[۸] به دست آنان کشته شد[۹]. ابن درید و قلقشندی از این فرد با نام «أسماء بن دهر بن حداء» یاد کرده، آورده‌اند او از شجاعان و از رؤسای قوم خود بود که به دست بنی جَعْدة بن کعب کشته شد[۱۰]. این شخص در کتاب ابن کلبی با نام «ابو دهر» یاد شده است. ابن کلبی، ابو دهر را از رؤسای بنی جعفی به شمار آورده و از کشته شدن او توسط بنی عقیل بن کعب خبر داده است[۱۱]. از آنجا که ابن کلبی در این کتاب، از ابودهر و أسماء بن دهر بن حدّاء بن ذهل با دو عنوان جدا از هم نام برده، چنین برداشت می‌شود که او، آنها را شخصیت واحدی نمی‌دانسته است[۱۲]. عمروبن دهر نیز از دیگر اعلام و رجال این قوم برشمرده شده است[۱۳].[۱۴]
منابع
حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت
پانویس
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۰۳؛ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۵۳۶
- ↑ ابن حبیب بغدادی، مختلف القبائل و مؤتلفها، ج۱، ص۷۱؛ دار قطنی، المؤتلف و المختلف، ج۲، ص۸۱۲؛ ابن ماکولا، إکمال الکمال، ج۲، ص۴۰۷.
- ↑ از مناطق متعددی تحت عنوان «العرج» یاد شده که از جمله آن می‌توان به سرزمینی بین مکه و مدینه و نیز منطقه‌ای در یمن بین «محالب» و «مهجم» نام برد. (حموی، معجم البلدان، ج۴، ص۹۸-۹۹).
- ↑ ابن اثیر، اللباب فی تهذیب الانساب، ج۱، ص۵۳۶.
- ↑ الجامع (جامع شمل أعلام المهاجرین المنتسبین إلی الیمن و قبائلهم)، ج۱، ص۳۳۲.
- ↑ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۲.
- ↑ مرزبانی، معجم الشعراء، ص۵۰۹؛ ابن سلّام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۷۷۰-۷۷۱.
- ↑ ابن سلّام، طبقات فحول الشعراء، ج۲، ص۷۷۰.
- ↑ ابن حبیب بغدادی، المحبر، ص۲۵۲. نیز ر.ک: مرزبانی، معجم الشعراء، ص۵۰۹. مرزبانی به ذکر شعری در این باب پرداخته است.
- ↑ ابن درید، الاشتقاق، ج۱، ص۴۰۶؛ قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، ج۱، ص۴۰۶.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۰۳.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۰۳.
- ↑ ابن کلبی، نسب معد و الیمن الکبیر، ج۱، ص۳۰۳.
- ↑ حسینی ایمنی، سید علی اکبر، مکاتبه اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت.