آفتاب ولایت (کتاب)
| آفتاب ولایت | |
|---|---|
 | |
| زبان | فارسی |
| نویسنده | محمد تقی مصباح یزدی |
| موضوع | ولایت، امامت |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آموزشی و پژوهشی امام خمینی|انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آموزشی و پژوهشی امام خمینی]][[رده:انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آموزشی و پژوهشی امام خمینی]] |
| محل نشر | قم، ایران |
| سال نشر | چاپ اول:۱۳۸۲، چاپ پنجم:۱۳۸۶ ش |
| شابک | ۹۶۴-۵۸۸۳-۷۹-۲ |
| شماره ملی | م۸۳-۱۵۹۳۸ |
آفتاب ولایت، کتابی است که با زبان فارسی كه در به موضوع مهدویت، می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر محمد تقی مصباح یزدی است و م‍ؤس‍س‍ه آموزشی و پژوهشی امام خمینی انتشار آن را به عهده داشته است.[۱]
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «مجموعه سخنرانیهای آیت‌الله مصباح یزدی است كه در موضوع مهدویت به طور پراكنده ایراد شده و اكنون در قالب چهارده موضوع اصلی سامان یافته است. در این اثر، بیشتر جنبههای عرفانی و اخلاقی مهدویت، امامت و ولایت، تحلیل و بحث شده است. رابطه‌ای محبت و معرفت، مقامات امام زمان(ع)، ابعاد وجودی مهدی(ع), مراتب و آثار ولایت، حكمتهای غیبت مهدی(ع)، مهدی‌باوری نزد شیعه و سنی، یاوران امام زمان(ع)، وظیفه شیعیان در دوران غیبت و آسیب‌شناسی اهداف امام زمان(ع) از موضوعاتی است كه با استناد به آیات و روایات و با شیوهای تحلیلی و نگاه عرفانی ارائه شده است».[۱]
فهرست کتاب
در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.
دربارهٔ پدیدآورنده
آیت‌الله محمد تقی مصباح یزدی (متولد ۱۳۱۳ش یزد). تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید حسین طباطبایی بروجردی، محمد علی اراکی، امام خمینی، علامه طباطبایی و محمد تقی بهجت به اتمام رساند. تأسیس و ریاست موْسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، تأسیس بنیاد علمی پژوهشی باقرالعلوم، عضویت هیئت مدیره مدرسه علمیه حقانی، عضویت شورای عالی انقلاب فرهنگی، عضویت جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ریاست شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت و نمایندگی مجلس خبرگان رهبری از جمله فعالیت‌های وی است.
او علاوه بر تدریس در حوزه‌های علمیه، تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «معارف قرآن»، «آذرخش کربلا»، «آموزش عقاید»، «سیمای پیامبر اعظم در آینه نهج‌البلاغه»، «آفتاب ولایت»، «در پرتو ولایت»، «نگاهی گذرا به نظریه ولایت فقیه»، «حکیمانه‌ترین حکومت» و «راه و راهنماشناسی» برخی از این آثار است.[۲]