ابتر

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۷ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

مقدمه

منظور از ابتر خنثی و بی‌تأثیر بودن تبلیغات، نقشه‌ها و توطئه‌های دشمنان و مخالفان پیامبر است که قرآن از آن خبر می‌دهد و پیامبر را تسلی می‌دهد. این بی‌اثر بودن از جنبه‌های مختلف معنوی و سیاسی و جمعیتی است: إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ[۱].

نکات

در این آیه منظور آن دسته از دشمنان پیامبر است که با دادن کوثر به او امید می‌دهد و می‌گوید آنان محروم از هر خیر و برکت و خوش نامی و زایش و رویش‌اند، هر چند‌شأن نزول آیه در باره عاص بن وائل یکی از مشرکان آن عصر می‌باشد، که پس از فوت تنها فرزندپسر او گفتند او بی‌دنباله و بی‌نسل است. اما در حقیقت منظور آنان این بود که پس از وی نبوت و راه او ادامه نمی‌یابد. خداوند وعده و نوید می‌دهد که حرکات و توطئه‌های افرادی از قبیل آنان خنثی و بی‌اثر و راه پیامبر توسط وارثان او (اهل بیت) و پیروان او مستدام است[۲].

منابع

پانویس

  1. «بی‌گمان (دشمن) سرزنشگر تو خود بی‌پساوند است» سوره کوثر، آیه ۳.
  2. سعیدیان‌فر و ایازی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱، ص ۵۴.