بکر بن حی تیمی در تاریخ اسلامی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث بکر بن حی تیمی است. بکر بن حی تیمی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بکر بن حی تیمی در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
در تاریخ نام او را «بکر» و برخی «بکیر» گفته‌اند، او فرزند حی بن تیم‌الله بن ثعلبه تمیمی است، وی در زمره کسانی بود که با عمر سعد به جنگ با ابا عبدالله الحسین (ع) به کربلا آمد اما در روز عاشورا به خود آمد و به کاروان حسینی پیوست و در همان جا با اجازه امام (ع) با دشمن جنگید و به شهادت رسید[۱].
برخی گفته‌اند: شهادت وی در حمله نخست بوده است اما در بعضی مقاتل آمده، هنگامی که شمر به طرف میسره سپاه امام (ع) حمله کرد تا از آن جهت به اردوگاه امام پیشروی کند با مقاومت هانی بن ثبیت حضرمی و بکر بن حی، مواجه شد و در آن درگیری هر دو به مقام رفیع شهادت نائل آمدند[۲].
حاصل این که سرانجام بکر بن حی به سعادت و فیض عظمای شهادت رسید ﴿ِ طُوبَى لَهُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ﴾[۳][۴]
منابع
پانویس
- ↑ تنقیح المقال، ج۱، ص۱۷۷ و ابصارالعین، ص۱۵۸.
- ↑ ابصارالعین، ص۱۵۸.
- ↑ «خوشا بر آنان و آنان را فرجام نیکوست» سوره رعد، آیه ۲۹.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۳۴۲-۳۴۳.