عبدالله بن محمد حجال اسدی در معارف و سیره رضوی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۲۵ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

شیخ طوسی او را در رجال خود از اصحاب امام رضا(ع) عنوان کرده و گوید: عبدالله بن محمد حجال از موالیان بنی تیم الله است و از ثقات اهل حدیث به شمار می‌رود، و در فهرست گوید: عبدالله بن محمد حجال، کتابی تألیف کرده که حسن بن علی کوفی از وی نقل می‌کند، نجاشی نیز او را از موالیان بنی اسد می‌داند و گفته شده که از موالیان بنی نهم است. او از ثقات بوده و کتابی هم تالیف کرده است.

او از امام رضا(ع) یک حدیث نقل کرده است، او می‌گوید: ما در محضر ابوالحسن دوم(ع) بودیم، حسن بن جهم از آن حضرت سؤال کرد و گفت: آنها با ما به آیه ثَانِيَ اثْنَيْنِ إِذْ هُمَا فِي الْغَارِ[۱] استناد می‌کنند، امام(ع) فرمودند: خداوند در آنجا سکینه را به رسول خدا(ص) نازل کردند و برای او فضیلتی نیست و انزال سکینه به وی ارتباطی ندارد.[۲]

منابع

پانویس

  1. «آن دو در غار بودند» سوره توبه، آیه ۴۰.
  2. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 263-264.