داوود بن سلیمان بن جعفر قزوینی

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۲ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

آشنایی اجمالی

ابواحمد داود بن سلیمان بن جعفر قزوینی صحابی امام کاظم[۱] و امام رضا(ع) بود[۲] و از امام رضا(ع) روایت نقل کرده است.[۳] برخی از معاصران وی را با فردی به نام سلیمان بن وهب بن احمد ثغری فراء متحد دانسته و نوشته‌اند: راویانی مانند علی بن محمد بن عبدالله قزوینی، ابراهیم بن هاشم و دیگران از او روایت نقل کرده‌اند.[۴] شیخ مفید نام وی را در زمره اصحاب خاص امام کاظم(ع) ذکر کرده و او را فردی ثقه، اهل ورع، عالم و فقیه خوانده و از جمله کسانی برشمرده که نصّ بر امامت امام رضا(ع) را از امام کاظم(ع) نقل کرده است.[۵] اثر او کتاب الحدیث نام دارد که حاوی مجموعه‌ای از احادیث است که از امام رضا(ع) روایت کرده است.[۶] وی تا سال ۲۶۶ هـ زنده بوده است.[۷].[۸]

منابع

  1.   جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. نقد الرجال ۱۲۸.
  2. رجال ابن داوود ۱۴۴.
  3. رجال النجاشی ۱/۳۷۰.
  4. الجامع فی الرجال ۱/۷۴۴.
  5. الارشاد ۲/۲۴۸.
  6. الذریعه ۶/۳۳۰.
  7. الجامع فی الرجال ۱/۷۴۴.
  8. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۲۶.