امام مهدی درباره جلوه‌های مهربانی خود چه فرموده‌اند؟ (پرسش)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۲ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۹:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

الگو:پرسش غیرنهایی

امام مهدی درباره جلوه‌های مهربانی خود چه فرموده‌اند؟
موضوع اصلیبانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل اصلیمهدویت

امام مهدی(ع) درباره جلوه‌های مهربانی خود چه فرموده‌اند؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.

عبارت‌های دیگری از این پرسش

پاسخ نخست

نویسندگان کتاب «نگین آفرینش» در این باره گفته‌اند:
«یکی از زوایای ناشناختۀ امام عصر(ع)، مهر و محبّت آن بزرگوار به انسان‌ها و به ویژه شیعیان است. متأسفانه از گذشتۀ دور چنین بوده است که امام را تنها با شمشیر و خونریزی و قهر و انتقام معرفی کرده و چهره‌ای خشن از آن حضرت نشان داده‌اند؛ حال آنکه آن حضرت مظهر رحمت بی‌کران الهی و پدر مهربان امّت و همدمی دلسوز و همراهی خیرخواه است. بجاست پیش از هر کلامی، از زبان او و پاکانی که دربارۀ او فرموده‌اند بشنویم: در حدیث قدسی در پایانِ ذکر امامان آمده است:" وَ أُكْمِلُ‏ ذَلِكَ‏ بِابْنِهِ‏ م‏ح‏م‏د رَحْمَةً لِلْعَالَمِين‏‏ "[۱]. و در سخنی از خود حضرت آمده است:" أَنَ‏ رَحْمَةَ رَبِّكُمْ‏ وَسِعَتْ‏ كُلَ‏ شَيْ‏ءٍ وَ أَنَا تِلْكَ‏ الرَّحْمَة‏‏ "[۲]. و در بیان معصومان (ع) چنین توصیف شده است:" وَ أَشْفَقَ‏ عَلَيْهِمْ‏ مِنْ‏ آبَائِهِمْ‏ وَ أُمَّهَاتِهِمْ‏ ‏‏ "[۳]؛ " أَوْسَعُكُمْ‏ كَهْفاً وَ أَكْثَرُكُمْ‏ عِلْماً وَ أَوْصَلُكُمْ‏ رَحِما"[۴] آری، اما تجلّی رحمت خدا است که در وسعت سینۀ او، کران تا کران عشق به انسان‌ها موج می‌زند و گر قهر دارد بر گروهی اندک است که نه انسان، بلکه گرگ‌هایی انسان نمایند که زندگی بشریت را با درنده خوئی خود زشت و سیاه کرده‌اند[۵] و روشن است که قهر با اینان، عین مِهر است با مردمان وگرنه او میر مهر است نه امیر قهر. امام زمان(ع) مربی بزرگ و معلم دلسوز انسان و پدر مهربان مردم است و در همه اوقات و لحظات صلاح حالِ ایشان را رعایت می‌کند و در عین بی‌نیازی از ایشان، بیشترین لطف و عنایت نثارشان می‌سازد؛ چنانکه خود فرمود:" لَوْ لَا مَا عِنْدَنَا مِنْ مَحَبَّةِ صَلَاحِكُمْ وَ رَحْمَتِكُمْ وَ الْإِشْفَاقِ عَلَيْكُمْ لَكُنَّا عَنْ مُخَاطَبَتِكُمْ فِي شُغُلٍ "[۶]. بنابراین امام زمان(ع) گرچه غایب است، ولی ابر رحمتی است که پیوسته می‌بارد و کویر تفتیدۀ مردم را حیات و نشاط می‌بخشد و محروم کسی است که از این کانون مهر، مهربانی‌ها را نچشد و محبت‌ها را حس نکند. " اللَّهُم‏ هَبْ لَنَا رَأْفَتَهُ‏ وَ رَحْمَتَهُ‏ وَ دُعَاءَهُ‏ وَ خَيْرَهُ‏ "[۷]»[۸].

پرسش‌های وابسته

منبع‌شناسی جامع مهدویت

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. و تکمیل می‌کنم [سلسله امامان] را به فرزندش (م ح م د) به عنوان رحمتی برای همه جهانیان؛ کافی، ج ۱، ص ۵۲۸.
  2. همانا رحمت پروردگارتان همه چیز را فرا گرفته و من آن رحمت بیکران الهی هستم؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۱.
  3. [امام] دلسوزتر است بر مردم از پدران و مادرانشان؛ بحار الانوار، ج ۲۵، ص ۱۱۶.
  4. حضرت مهدی(ع)] از همۀ شما، مردم را بیشتر پناه می‌دهد و از همۀ شما علمش افزون‌تر و رحمت و لطفشاز همه فراگیرتر است؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۱۵.
  5. و تجلّی این قهر الهی، در زمان ظهور آن مظهر عدالت است؛ یعنی آن زمان که حقوق مظلومان از ظالمان در طول تاریخ گرفته خواهد شد. بنابراین مقصود از مهر و محبّت امام نه آن است که امام، قهر و خشونت ندارد، بلکه او با دشمنان خدا و بشریّت با شدّت و قهر برخورد خواهد کرد.
  6. اگر این گونه نبود که ما دوستدار اصلاح کار شما هستیم و به شما نظر لطف و رحمت داریم؛ از توجه و التفات به شما [به دلیل کارهای ناپسندتان] احتراز می‌کردیم؛ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۷۸.
  7. خدایا مهربانی و رحمت و دعا و نیکی امام را به ما کرامت فرما. (مفاتیح الجنان، دعای ندبه)
  8. بالادستان، محمد امین؛ حائری‌‎پور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۲، ص ۱۲۶ - ۱۲۷.