ظلم در حدیث

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید، نسخهٔ فعلی این صفحه است که توسط Ali (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۵۴ ویرایش شده است. آدرس فعلی این صفحه، پیوند دائمی این نسخه را نشان می‌دهد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

مقدمه

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن شعبه حرانی، تحف العقول عن آل الرسول، ص۴۰۲؛ شریف رضی، خصائص الائمه، ص۱۱۷.
  2. میرزا حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۱۰۰.
  3. میرزا حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۱۰۳.
  4. محمد بن الفتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص۴۶۶.
  5. میرزا حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۱۰۰.
  6. میرزا حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۱۰۰؛ علی بن محمد لیثی واسطی، عیون الحکم والمواعظ، ص۱۴۹.
  7. میرزا حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۹۹؛ محمدباقر مجلسی، بحارالانوار، ج۷۲، ص۳۳۲.
  8. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۵۰۹.
  9. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۳۳۳؛ صدوق، ثواب الاعمال، ص۲۷۳.
  10. شریف رضی، نهج البلاغه، با تصحیح محمد عبده، ۲، ۲۱۶.
  11. علی بن محمد لیثی واسطی، عیون الحکم و المواعظ، ص۳۲۳؛ میرزا حسین نوری، مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۱۰۰.
  12. «پس واپسین بازمانده گروه ستمگران از میان برداشته شد و سپاس خداوند پروردگار جهانیان را» سوره انعام، آیه ۴۵.
  13. ابوالفتح کراجکی، کنز الفواند، ص۵۷؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۱۰۸؛ صدوق، معانی الاخبار، ص۲۵۳؛ این حدیث را از امام صادق (ع) نقل کرده‌اند.
  14. تهرانی، مجتبی، اخلاق الاهی، ج14، ص97، 98.