طلاق

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲ ژوئیهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

مقدمه

طلاق: رها کردن، آزاد کردن. وقتی دو نفر با هم ازدواج می‌کنند، در صورت ناسازگاری اخلاقی یا بروز عیب‌هایی خاص، از هم جدا می‌شوند. رها کردن زن را از قید همسری «طلاق» و زن را «مُطَلقه» گویند.

طلاق، با آنکه جایز است و مرد، در صورت پیش آمدن مشکلات در زندگی می‌تواند زنش را با شرایط خاصی که دارد طلاق دهد، ولی از نظر اسلام، از بدترین کارهاست، چون آثار و پیامدهای ناگواری را بر زندگی خانوادگی و فرزندان بر جای می‌گذارد. مرد، پس از طلاق همسرش، دوباره می‌تواند با او ازدواج کند، ولی اگر سه بار طلاق دهد (سه طلاقه) دیگر نمی‌تواند به او برگردد[۱].

منابع

پانویس