مفهوم چهره‌شناسی امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
| مفهوم چهره‌شناسی امام مهدی به چه معناست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل اصلی | مهدویت |
مفهوم چهره‌شناسی امام مهدی(ع) به چه معناست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین نجم‌الدین طبسی در کتاب «چشم اندازی به حکومت مهدی» در اين‌باره گفته است:
- « یکی از ویژگی‌های حضرت مهدی(ع) این است که شخصیت درونی انسان‌ها را از چهره شان می‌شناسد وافراد صالح را از ناصالح تشخیص می‌دهد ومفسدان را با همان شناخت به سزای اعمالشان می‌رساند. امام صادق(ع) می‌فرماید: "هنگامی که حضرت قائم(ع)، قیام می‌کند، احدی نمی‌ماند، مگر آن که حضرت او را می‌شناسد: که فردی صالح ونیک است یا منحرف وفاسد"[۱] نیز می‌فرماید: "هنگامی که قائم ما قیام کند، دشمنان ما را از چهره‌های شان می‌شناسد. آن گاه آنان را از پیشانی (سر) وپاهای شان می‌گیرد (ودستگیر می‌کند) وخود با یارانش، آنان را با شمشیر به قتل می‌رسانند"[۲] هم چنین می‌فرماید: "هنگامی که قائم آل محمد(ص) قیام کند، دوستانش را به کمک قدرت تشخیصی که دارد، از دشمنانش می‌شناسد". معاویه دهنی می‌گوید: امام صادق(ع) در رابطه با آیه مجرمین از چهره‌های شان شناخته می‌شوند، آن گاه از سر وقدم‌های شان گرفته می‌شوند[۳]، فرمود: ای معاویه! دیگران درباره آن چه می‌گویند؟ عرض کردم: می‌پندارند که خداوند، روز قیامت، گناهکاران را از قیافه شان می‌شناسند واز موهای جلوی سر وپاهای شان می‌گیرند وآنان را در آتش می‌اندازد. امام فرمود: خداوند چه نیازی دارد که مجرمان را از چهره شان بشناسد وحال آن که آنان را آفریده است. عرض کردم: پس معنای آیه چیست؟ فرمود: هنگامی‌که حضرت قائم قیام کند، خداوند به او علم سیماشناسی عطا می‌کند و حضرت دستور می‌دهد، کافران را از سرو پا گرفته وبا شمشیر ضربات سختی بر آنان بزنند"[۴]»[۵].
پرسش‌های وابسته
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ کمال الدین، ج ۲، ص ۶۷۱؛ خرائج، ج ۲، ص ۹۳۰؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۹۳؛ بحارالانوار، ج ۵۱، ص ۵۸ وج ۵۲، ص ۳۸۹
- ↑ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۵۷؛ ر. ک: نعمانی، غیبة، ص ۲۴۲؛ کمال الدین، ج ۲، ص ۳۶۶؛ ارشاد، ج ۵، ۳۶؛ اعلام الوری، ص ۴۳۳؛ کشف الغمّه، ج ۳، ص ۲۵۶
- ↑ ﴿﴿ یعْرَفُ المُجرمونَ بِسیماهُمْ فَیؤخَذُ بِالنَّواصی والأقْدامِ﴾﴾؛ (آن روز بدکاران به سیمای شان شناخته می شوند پس موی پیشانی آنان با پاهای شان بگیرند)؛ سوره الرحمن؛ آیه:۴۱.
- ↑ اختصاص، ص ۳۰۴؛ نعمانی، غیبة، ص ۱۲۸؛ بصائر الدرجات، ص ۳۵۶؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۱؛ الشیعة والرجعه، ج ۱، ص ۴۳۱؛ المحجة، ص ۲۱۷؛ ینابیع المودّه، ص ۴۲۹
- ↑ طبسی؛ نجم‌الدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۶۰ - ۶۱.