بحث:رابطه علم غیب معصوم با اجتباء الهی چیست؟ (پرسش)

پاسخ های دیگر

1. حجت الاسلام و المسلمین موسوی؛

موسوی حجت الاسلام و المسلمین موسوی، در کتاب «گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی» در این‌باره گفته‌ است: «از این آیات استفاده می‌شود که حضرت یعقوب(ع) از حقیقت رؤیای فرزندش آگاه گردید که او در آینده مقام بس بلندی به دست خواهد آورد. ولی این سؤال پیش می‌آید که چگونه حضرت یعقوب(ع) از رؤیای یوسف(ع) آگاهی از آینده او پیدا کرد؟ اولاً؛ یعقوب(ع) از مخلصین بوده، و خدا وی را تأویل احادیث آموخته، به دلیل این‌که در این آیه حضرت یعقوب(ع) خبر می‌دهد به یوسف(ع) که سرانجام کار تو چیست، و خوابت چه تأویلی دارد، و قطعا آن‌چه گفته به تعلیم خدایی بوده است. ثانیاً؛ نهی حضرت یعقوب(ع) فرزندش را از گفتن خواب به تعلیم الهی، الهامی بوده است که صورت غیب از مجردات روحانی در روحش آشکار شد و اثر آن به قلبش رسید و از وقوع واقعه قبل از واقع شدنش ترسید. لذا فرزندش را از خبر دادن خوابش برای محفوظ ماندن او نهی کرد. و ممکن است، پرهیز فرزندش از گفتن خواب بر این بود که او از تعبیر خواب یوسف فهمید که او در آینده دارای مقام و قدرتی خواهد بود و او ترسید که برادران او بفهمند و بر او حسادت بورزند. ثالثاً؛ کلام حضرت یعقوب(ع) ﴿﴿ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ ﴾﴾ اخبار از اموری از قبیل تعبیر خواب حضرت یوسف(ع) از خوابِ همراهانش در زندان و تعبیر خواب پادشاه و رسیدن او به مقام والا بود که بعدها در مورد فرزندش اتفاق افتاد. و این اخبار حضرت یعقوب به وحی یا به کمالات نفسانی با تعلیم الهی بود که قدرت تصرف در عالم مثال داشت. بنابراین یعقوب(ع) از پیغمبران نقی الوجود و سلیم القلب بوده، وجودش پاک و دل‌هایش به تمام معنا سالم از شرک بود. و همین علت باعث شد وی دارای علم به تأویل احادیث باشد. و تأویل و تعبیر خواب و آگاهی از حقیقت آن یک نوع آگاهی از غیب است، و خداوند حضرت یعقوب(ع) را شمول این لطف قرار داد».

2. خانم دکتر رضاداد (استاد دانشگاه فرهنگیان).

رضاداد خانم دکتر علیه رضاداد در مقاله «علم به تأویل آیات قرآن کریم و ائمه معصومین انحصار یا عدم انحصار؟» در این‌باره گفته‌ است: «﴿﴿ وَكَذَلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَى آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَى أَبَوَيْكَ مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ﴾﴾ در این آیه شریفه، عنصر تأویل از جنس تعلیم الهی و معلم آن مستقیما ذات اقدس خداوند معرفی شده است. بدین معنا که پروردگار متعال در پی ارتقاء رتبت و منزلت جناب یوسف و اجتباء و اصطفای آن گرامی، جوهر تأویل رؤیا را به وی آموخته و از این رهگذر، نعمت خویش را بر او تمام و تکمیل فرموده است. همین مضمون در آیۀ بیست و یکم سورۀ یوسف، دیگر بار تأکید شده است:﴿﴿ وَكَذَلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِيلِ الأَحَادِيثِ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لاَ يَعْلَمُونَ ﴾﴾ ».

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید: