علم امام از دیدگاه قرآن و سنت (پایان‌نامه)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۰۸:۵۲ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

علم امام از دیدگاه قرآن و سنت
زبانفارسی
پژوهشگردلشاد حسین هادی (پاکستان)
استاد راهنماعبدالرحیم سلیمانی بهبهانی (ایران)
موضوععلم امام، اعلمیت امام،
مرجعیت اهل بیت و علم غیب امام
مذهبشیعه
سال دفاع۱۳۸۵
وابسته بهجامعة المصطفی العالمیة
تعداد صفحات۲۶۰
وبگاه معرفمرکز اطلاعات و مدارک اسلامی
شماره رکورد۴۸۲۰۲۵

علم امام از دیدگاه قرآن و سنت پایان‌نامه‌ای است که به موضوع امامت می‌پردازد و به بحث علم امام با جزئیات آن - مانند: بحث منابع، مصادر و خاستگاه علم امام - نگاه ویژه دارد. این پایان‌نامه توسط آقای دلشاد حسین هادی نگاشته و در مجتمع آموزش عالی فقه وابسته به جامعة المصطفی العالمیة دفاع شده است. استاد راهنمای این پایان‌نامه آقای عبدالرحیم سلیمانی بهبهانی و استاد مشاور آن آقای محسن سبزواری است.[۱]

چکیده پایان‌نامه

  • پژوهشگر این پایان‌نامه در ابتدای چکیده خود می‌گوید: «امامت، در اصطلاح به‌ معنای خلافت خدا و رسول خدا و مقام پیامبران و میراث اوصیا بوده، و در حقیقت امامت اساس دین و مایه نظام مسلمین است. بنابراین، امام در تمامی صفات حمیده از قبیل علم، برتر از همگان می‌باشد».
  • در مورد گستره علم امام گفته است: «امامان دارای علم الکتاب بوده، و در نتیجه از قدرتی فوق‌العاده برخوردار هستند. همچنین اهل بیت درباره احکام شرعی و مسائل اعتقادی از همه داناتر می‌باشند، به‌ طوری که علمای سایر مذاهب و فرق اسلامی وام‌دار علوم اهل بیت بوده، و ائمه اطهار مرجع علمی همگان بوده‌اند. مراجعه مکرر خلفای سه‌گانه و سایر اصحاب به معصومین دلیل این مدعا می‌باشد. از سوی دیگر، امامان زبان همه موجودات را می‌دانند، و تمام کتب نازل شده نیز نزد ایشان موجود است. همچنین خداوند علام الغیوب به آن‌ها علم غیب هم عطا کرده است؛ و این حضرات دارای علم ماکان و ما یکون، و همچنین علم البلایا و المنایا می‌باشند».
  • در این رساله آمده است: «می‌توان گفت علم ائمه بیشتر از علم همه پیامبران به‌ جز پیامبر خاتم حضرت محمد بن عبدالله (ص) است».
  • در مورد منابع، مصادر و خاستگاه علم امام نظر پژوهشگر این پایان‌نامه بر این است که «حضرات معصومین (ع) علم خود را از طریق الهام، تحدیث، رویای صادقه و نور الهی کسب می‌کنند، و با عالم بالا در ارتباط هستند. امامان ما به همه بطون قرآن آگاه هستند و از رسول خدا آموزش دیده‌اند، و علاوه بر علم موروث از پیامبر، منابع مکتوب همچون مصحف فاطمه، کتاب علی، جامعه، جفر و محبت انبیا، نیز نزد ایشان موجود است».
  • پژوهشگر این پایان‌نامه می‌گوید: «پیشوایان معصوم شیعه در رفتار شخصی و اجتماعی خود، در بسیاری از موارد علوم غیبی خود را نادیده گرفته‌اند، و بر اساس دانش عادی رفتار کرده‌اند. دیگر ویژگی علم امام آن است که امکان دارد علم امام هم فعلی باشد و هم تدریجی، و ادله مخالف این نظریه قابل پاسخ‌گویی می‌باشد».[۱]

فهرست پایان‌نامه

در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.

درباره پدیدآورندگان

  • در مورد پژوهشگر این پایان‌نامه اطلاعاتی در دست نیست.
عبدالرحیم سلیمانی بهبهانی (استاد راهنما)
  • استاد راهنمای این پایان‌نامه حجت‌ الاسلام‌ والمسلمین عبدالرحیم سلیمانی بهبهانی ( متولد۱۳۴۱ بهبهان)[۲] رییس مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی و عضو هیئت علمی پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، [۳] مسئول ارزیابی و طراحی سؤالات، کمیسیون طرح سؤال حوزه علمیه قم، عضو کمیسیون کلام سمینار دوسالانه حضرت مهدی (عج)، سازمان تبلیغات اسلامی، عضو هیئت مؤسس انجمن علمی کلام حوزه علمیه قم، ارزیاب علمی بخش کلام، مرکز مطالعات و پژوهش‌های حوزه علمیه قم، مدیر گروه کلام اسلامی جامعه الزهرا (س) و ریاست مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، مدرس موسسه امام صادق (ع) مرکز تخصصی کلام حوزه، مدرسه علمیه حقانی، امام مهدي(عج) و سایر مدارس علمیه.[۴]
  • در مورد استاد مشاور این پایان‌نامه اطلاعاتی در دست نیست.




استخراج مقاله از پایان‌نامه

در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.

چاپ پایان‌نامه به صورت کتاب

در این باره، اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

پیوند به بیرون