حبل متین شناخت ارکان دین ج۳ (کتاب)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Seyedjavad (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۲۱:۵۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

حبل متین؛ شناخت ارکان دین، ج ۳
از مجموعه[[ حبل متین شناخت ارکان دین (کتاب)| حبل متین شناخت ارکان دین]][[رده:مجموعه کتاب حبل متین شناخت ارکان دین]]
زبانفارسی
ترجمهٔ کتابشرح زیارت جامعهٔ کبیره
نویسندهسید محمد ضیاءآبادی
موضوعزیارت جامعه کبیره، امامت و ولایت
مذهب[[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]]
ناشر[[:رده:انتشارات بنیاد خیریه‌ الزهراء|انتشارات بنیاد خیریه‌ الزهراء]][[رده:انتشارات بنیاد خیریه‌ الزهراء]]
محل نشرتهران، ایران
سال نشراولین چاپ: ۱۳۸۸، آخرین چاپ: ۱۳۹۳ ش
شابک۹۷۸۹۶۴۲۷۷۳۸۳۱
شماره ملیم‌۸۱-۱۷۴۴۹‬‬

این کتاب، جلد سوم از مجموعهٔ سه جلدی حبل متین شناخت ارکان دین است و به شرح زیارت جامعهٔ کبیره می‌پردازد. پدیدآورندهٔ این اثر سید محمد ضیاءآبادی و ناشر آن بنیاد خیریه‌ الزهراء است.[۱]

دربارهٔ کتاب

شارح با تبیین مطالبی چون: مفهوم تفدیه، فقط تسلیم محض معصوم بودن، امتیاز انبیا و اولیا بر علمای بشری، لازمهٔ عقلی اعتقاد به اهل‌بیت، تحصیل طهارت برای زیارت، کمال موجودات با توسل، نصرت امام معصوم در چهار مرحله، مؤمن زنده به حیات انسانی، ولایت روح دین، مولی یعنی اولی و... به شرح سطرهای دیگری از زیارت جامعهٔ کبیره پرداخته است. در این جلد نیز از آیات و روایات برای تشریح مفاهیم این زیارت استفاده شده است.

فهرست کتاب

  • مفهوم تفدیه؛
  • مفهوم تفدیه مجازی؛
  • موضوع «فدا» از نگاه قرآن؛
  • ماه ذیقعده ماه توبه و آمادگی؛
  • کیفیت نماز در ماه ذیقعده؛
  • فقط تسلیم محض معصوم؛
  • امتیاز انبیا و اولیا بر علمای بشری؛
  • صلابت رأی انبیای الهی؛
  • دو رکن اساسی مذهب تشیع؛
  • لازمهٔ عقلی اعتقاد به اهل‌بیت؛
  • حیات روح پس از انقطاع از بدن؛
  • اشراف ارواح مطهر امامان بر ابدان مقدس خود؛
  • بی ثمر بودن خواندن نماز با روح اجنبی؛
  • برای زیارت، ابتدا تحصیل طهارت؛
  • توسل، قانون نظام خلقت؛
  • کمال موجودات با توسل؛
  • تفاوت نگاه مؤمنان و مادی‌مسلکان؛
  • دعوت قرآن به توسل؛
  • برترین وسیلهٔ توسل؛
  • اهل‌بیت اطهار وسیلهٔ تقرب انسان به خداوند؛
  • نجات از جهنم به برکت توسل به اهل‌بیت؛
  • نصرت امام معصوم در چهار مرحله؛
  • درک حقیقت مرگ و حیات در عالم هستی؛
  • از نظر قرآن، کافر مرده‌ای بیش نیست؛
  • مؤمن زنده به حیات انسانی؛
  • بهشتی شدن انسان در سایهٔ حکمت عقل؛
  • دین بدون روحِ ولایت مرده است؛
  • حیات اسلام و قرآن فقط به دست ولیِّ زمان؛
  • احیای دل‌ها با حیات قرآنی؛
  • ایام‌الله، روزهای ظهور و بروز قدرت خدا؛
  • هیچ‌گاه مغرور به نعمت مباش؛
  • مصداقی از رجعت در قرآن کریم؛
  • رجعت که منحصر به ائمه نیست؛
  • شرافت محضور شدن با بزرگان، سنخیت می‌خواهد؛
  • تفاوت «عد» با «احصاء»؛
  • اختلاف ما با اهل‌ تسنن در مفهوم واژه «مولی»؛
  • مولی در حدیث غدیر به معنای اولی است؛
  • معرفی امیرالمؤمنین علی توسط پیغمبر اکرم؛
  • شأن امام والاتر از عقل و درک مردم؛
  • مقصود از رُسُل؛
  • فرق بین نزول و هبوط؛
  • احاطهٔ علمی اهل‌بیت اطهار؛
  • ولایت حضرت علی بر تمام انبیا و رسل؛
  • خدا هستی‌بخش تمام آسمان‌ها و زمین؛
  • مراتب نور؛
  • معانی اشراق؛
  • ولایت یعنی پذیرفتن امامت معصومین؛
  • منکران ولایت، مغضوب خدا؛
  • روح دین ولایت علی و آل‌علی؛
  • معانی رضوان؛
  • یافتن، غیر از بافتن است؛
  • فواید و برکات شب‌زنده‌داری؛
  • معنای دقیق تفدیه؛
  • معنای کنایی تفدیه؛
  • ویژگی‌های نماز واقعی؛
  • حلاوت ذکر اسامی بزرگان دین؛
  • رمز تقدم تعلیم بر آفرینش؛
  • نعمت ممتاز بیان؛
  • خدمت و خیانت زبان؛
  • نورانیت کلام ائمه؛
  • مفهوم وصیت؛
  • تقوا چیست؟؛
  • مراتب تقوا؛
  • مفهوم عادت و سجیه؛
  • تنها ائمهٔ معصومین رأیشان قابل اعتماد است؛
  • مراد از بلا؛
  • مفاهیم بلا؛
  • تفاوت «عدَ» و «احصاء»؛
  • فرق بین «ذِل» و «ذُل»؛
  • اقسام عزت؛
  • کمال توحید با موالات اهل‌بیت؛
  • چیستی نعمت و نقمت؛
  • مفهوم مقام؛
  • حزن مکرر آل محمد؛
  • مقام شفاعت کبری؛
  • نقش والای نماز شب در رشد معرفتی انسان؛
  • مفهوم موالات و معالم؛
  • معالم دین فقط اهل‌ بیت رسول؛
  • تنازع بقا یا تعاون در بقا؟؛
  • رحمت گستردهٔ الهی بر سر عالم و آدم؛
  • مفهوم دیگری از دنیای صالح؛
  • وجوب محبت اهل‌بیت در دل مؤمنان؛
  • قضا و قدر اسرار الهی؛
  • رضایت اهل بیت لازمهٔ کسب محبوبیت نزد خدا.[۲]


دربارهٔ پدیدآورنده

پرونده:ضیاء آبادی.jpg
سید محمد ضیاءآبادی

حجت‌الاسلام و المسلمین سید محمد ضیاءآبادی (متولد ۱۳۰۹ ش، قزوین)، تحصیلات حوزوی خود را نزد اساتیدی همچون حضرات آیات: سید ابوالحسن رفیعی قزوینی، سید حسین طباطبائی بروجردی، سید محمد باقر سلطانی، امام خمینی و علامه طباطبایی فرا گرفت. او علاوه بر تدریس دروس فقه و اصول به تبلیغ معارف دینی مبادرت ورزیده است. بخش عمده‌ی فعالیت‌های وی عبارت است از تشکیل جلسات هفتگی تفسیر قرآن مجید و بحث‌های معارفی و اخلاقی برای عموم مردم، که به صورت سلسله نشریاتی با عناوین: صفیر هدایت، صفیر ولایت و صفیر سعادت منتشر شده است. بیان قرآن،توسل، بعثت؛ مشکات ایمان و عزت، خاتم الانبیاء؛ رحمت بی انتها، صلوات؛ تابش لطف و بارش برکات، مباحثی پیرامون امامت، غدیر؛ سند ولایت علیِّ امیر، امام علی؛ حقیقت ایمان، فضیلت پنهان، شیعهٔ علوی، مذهب جعفری، کوثر؛ معجزهٔ پیغمبر، زهرای بتول؛ راز پنهان رسول، حضرت فاطمه؛ الگويي براي همه، از حسین گفتن تا حسینی شدن، حسین؛ ‌چراغ حیات، کشتی نجات، حضرت رضا؛ مظهر رأفت خدا، امام جواد؛ دردانهٔ هدايت، مهدی‌ و حکومت واحد جهانی و عطر گل یاس برخی از کتاب‌های منتشر شدهٔ او است.[۳][۴]







کتاب‌های وابسته

پانویس

پیوند به بیرون