بررسی دیدگاه تجربه‌گرایی دینی در تفسیر وحی (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۴۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
بررسی دیدگاه تجربه‌گرایی دینی در تفسیر وحی
زبانفارسی
نویسندهصفدر تبارصفر (صفدر الهی راد)
موضوعوحی
مذهبشیعه
منتشر شده دردوماهنامه رواق اندیشه
وابسته بهصدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرآذر ۱۳۸۳
شماره۳۶
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

بررسی دیدگاه تجربه‌گرایی دینی در تفسیر وحی عنوان مقاله‌ای است که با زبان فارسی به بررسی پدیده وحی و منشأ آن می‌پردازد. این مقاله ۲۱ صفحه‌ای به قلم صفدر تبارصفر (صفدر الهی راد) نگاشته شده و در دوماهنامه رواق اندیشه (شماره ۳۶، آذر ۱۳۸۳) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

نویسنده در چکیده مقاله خود می‌نویسد:«انسان، به لحاظ محدودیت‌های معرفتی خود، قادر نیست کمال خود را در همه جهات تشخیص دهد؛ لذا خداوند متعال، وحی را به عنوان ابزار شناخت و معرفت، در اختیار بشر گذارده است. برخی، وحی را تجربه شخصی بشر پنداشته‌اند. این نوشتار در صدد اثبات این نظر است که وحی، منشأ الهی دارد؛ نه این که یک تجربه بشری باشد. پس در واقع، پیغمبر (ص) تابع وحی است؛ نه این که وحی، تابع پیغمبر (ص) باشد».[۱]

فهرست مقاله

اقسام تجارب دینی

سنخ تجارب دینی

نقد دیدگاه تجربه‌‏انگاری وحی

دربارهٔ پدیدآورنده

صفدر الهی راد

حجت الاسلام والمسلمین دکتر صفدر الهی راد (متولد ۱۳۵۷ ش)، در کنار دروس متداول حوزوی تحصیلات آکادمیک خود را در مقطع دکتری کلام اسلامی مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی به اتمام رساند. دبیر پژوهشی گروه کلام و فلسفه دین و عضویت در کانون طلوع محقق مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی از جمله فعالیت‌های وی است. او علاوه بر تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی به راهنمایی و داوری پایان‎نامه‌هایی در حوزه مباحث کلامی و اندیشه سیاسی نیز مشغول است و تاکنون چندین جلد کتاب و مقاله به رشته تحریر درآورده است. «درس‌نامه آشنایی با هرمنوتیک»، «نقد و بررسی نظریه های مشروعیت در کلام سیاسی اشاعره» و « انسان راه و راهنماشناسی» برخی از این آثار است.[۲]




پانویس

دریافت متن