بحث:رابطه علم غیب با روشن‌بینی چیست؟ (پرسش)

Page contents not supported in other languages.
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

پاسخ اجمالی

چیستی روشن بینی و مراتب آن و تفاوت با علم غیب

  • روشن بینی به حدسی گفته می‌‌شود که گاهی درست است و گاهی نادرست و معمولاً به گونه ایی بیان می‌‏شود که دو پهلو باشد و به‏ طور قطع و جزم گفته نمی‌‏شود و در بسیاری از اوقات با قدری اختلاف محقق می‌‏شود و مشمول علم غیب نیست؛[۱] مانند مرتاضان که با ریاضت و تحمل سختی‌های غیر معمول، نفس و روح خود را قوت و بصیرت زیادی می‌‏بخشند که می‌‏توانند از جاهای دور دست و از آینده خبر دهند.[۲] همچنین دانشمندان می‌‏گویند انسان‌‏های فوق‏‌العاده در پرتو حس روشن بینی وقایع آینده را کشف می‏‌کنند. یکی از نمونه‌‏های روشن‏‌بینی دیدن اشیا یا اشخاص به صورت خارق‏‌العاده است.[۳] در مورد روشن بینی باید گفت انسان‌های مؤمن نیز غیب را مشاهده نمی‌کنند؛ ولی به سبب وجود نفس پاک، چنان حالتی به آنها دست می‌دهد که گویا نادیده‌ها را می‌بینند. از این نوع ادراک، تعبیر به کیاست و فراست ایمانی می‌‌شود که خود این حالت نیز مراتبی دارد که دایر مدار مراتب تقواست از جمله کشف و شهود و روح القدس که تنها معصومین از آن برخوردار هستند.[۴] البته امروزه نام روشن بینی را تله پاتی گذاشته‌اند اما باید توجه داشت این دو جدای از همدیگر هستند.[۵]

دسته بندی چگونگی اطلاع از امور غیبی از جانب روشن بینان

  • برخی[۶] روشن بینان و رازبینان را برای استخراج امور غیبی به سه دسته تقسیم کرده‌اند که عبارتند از:
  1. رازبینانی که دارای ادراکات نفس روحانی‌اند و روحانیت را از مرحلۀ قوه به فعل در می‌آورند.
  2. رازبینانی که بر حسب حدسیات و تخمینات است.
  3. رازبینانی که نه از دسته اول و نه از دسته دوم به شمار می‌آیند، بلکه عمل ایشان نوعی غلط کاری‌های فریبنده است.[۷]

علم به غیب مخصوص خداوند است

نتیجه گیری

  • در نتیجه روشن بینی قدرت درک اتفاقی است از فاصله‌های دورِ زمانی و مکانی‌ که آن هم بدون وسایل حسی به دست می‌‌آید و علم غیب و روشن بینی از چیزی خبر می‌‌دهند که مربوط به آینده و چیزی است که از عقل دور است با این تفاوت که حدس و روشن بینی به صورت قطعی نیست و گاه درست و گاه نادرست است و مخصوص افرادی است که با ریاضت و سختی روح خود را قوی کرده‌اند اما علم غیب مختص خداوند است و معصومین(ع) به اذن او از آن بهره مندند و به طور قطعی است و در آن خطا صورت نمی‌گیرد.[۹]

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ر.ک. نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی، صفحه ؟؟؟؟؛ مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵، صفحه؟؟؟
  2. ر.ک. مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵، صفحه؟؟؟
  3. ر.ک. سبحانی، جعفر، منابع (نشریه) کلام اسلامی ۱۳۷۷ شماره ۲۵، صفحه؟؟؟
  4. ر.ک. ایمانی، احد، وبگاه بهترین سخن‌ها
  5. ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین ص ۸
  6. ابن خلدون، ابوزید عبدالرحمان
  7. ر.ک. موسوی، سید امین، گستره علم غیب از دیدگاه ادیان ابراهیمی ص ۵۳
  8. ر.ک. مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵
  9. ر.ک. خوش باور، داوود، علم غیب از دیدگاه فریقین ص ۸؛ سبحانی، جعفر، منابع (نشریه) کلام اسلامی ۱۳۷۷ شماره ۲۵، صفحه؟؟؟؛ مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهی‌های غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵، صفحه؟؟؟