نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Bahmani(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۳۹ توسط Bahmani(بحث | مشارکتها)
روشن بینی به حدسی گفته میشود که گاهی درست است و گاهی نادرست و معمولاً به گونه ایی بیان میشود که دو پهلو باشد و به طور قطع و جزم گفته نمیشود و در بسیاری از اوقات با قدری اختلاف محقق میشود و مشمول علم غیب نیست؛[۱] مانند مرتاضان که با ریاضت و تحمل سختیهای غیر معمول، نفس و روح خود را قوت و بصیرت زیادی میبخشند که میتوانند از جاهای دور دست و از آینده خبر دهند.[۲] همچنین دانشمندان میگویند انسانهای فوقالعاده در پرتو حس روشن بینی وقایع آینده را کشف میکنند. یکی از نمونههای روشنبینی دیدن اشیا یا اشخاص به صورت خارقالعاده است.[۳] در مورد روشن بینی باید گفت انسانهای مؤمن نیز غیب را مشاهده نمیکنند؛ ولی به سبب وجود نفسپاک، چنان حالتی به آنها دست میدهد که گویا نادیدهها را میبینند. از این نوع ادراک، تعبیر به کیاست و فراست ایمانی میشود که خود این حالت نیز مراتبی دارد که دایر مدار مراتب تقواست از جمله کشف و شهود و روح القدس که تنها معصومین از آن برخوردار هستند.[۴] البته امروزه نام روشن بینی را تله پاتی گذاشتهاند اما باید توجه داشت این دو جدای از همدیگر هستند.[۵]
دسته بندی چگونگی اطلاع از امور غیبی از جانب روشن بینان
برخی[۶] روشن بینان و رازبینان را برای استخراج امور غیبی به سه دسته تقسیم کردهاند که عبارتند از:
رازبینانی که دارای ادراکات نفس روحانیاند و روحانیت را از مرحلۀ قوه به فعل در میآورند.
رازبینانی که بر حسب حدسیات و تخمینات است.
رازبینانی که نه از دسته اول و نه از دسته دوم به شمار میآیند، بلکه عمل ایشان نوعی غلط کاریهای فریبنده است.[۷]
باید توجه داشت عالِم به غیب که آینده و حال برای او یکسان است، فقط خداوند میباشد و اولیای او هم از راه تعلیم او بر غیبجهانآگاه میشوند. بنابراین مرتاضان و جادوگران و فالبینان و امثال آنها گرچه خبر از غیب میدهند ولی علم به آن ندارند و قرآنعلم به غیب را منحصر در خدا دانسته است نه حدس و گمان را.[۸]
نتیجه گیری
در نتیجه روشن بینی قدرتدرک اتفاقی است از فاصلههای دورِ زمانی و مکانی که آن هم بدون وسایل حسی به دست میآید و علم غیب و روشن بینی از چیزی خبر میدهند که مربوط به آینده و چیزی است که از عقل دور است با این تفاوت که حدس و روشن بینی به صورت قطعی نیست و گاه درست و گاه نادرست است و مخصوص افرادی است که با ریاضت و سختیروح خود را قوی کردهاند اما علم غیب مختص خداوند است و معصومین(ع) به اذن او از آن بهره مندند و به طور قطعی است و در آن خطا صورت نمیگیرد.[۹]
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل میشوید:
↑ر.ک. نادم، محمد حسن، علم غیب از نگاه عقل و وحی، صفحه ؟؟؟؟؛ مهری، سید مرتضی، مقاله آگاهیهای غیبی، ماهنامه پاسدار اسلام، شماره ۱۵۵، صفحه؟؟؟