نقش امام غایب در هدایت و مبانی آن (مقاله)

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۹ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۰:۲۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

نقش امام غایب در هدایت
و مبانی آن
رتبه علمیعلمی پژوهشی
زبانفارسی
نویسندگانمحمد تقی شاکر اشتیجه و رضا برنجکار
مذهبشیعه
منتشر شده درفصلنامه مشرق موعود
وابسته بهمؤسسه آینده روشن
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشرتابستان ۱۳۹۳
شماره۳۰
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

نقش امام غایب در هدایت و مبانی آن عنوان مقاله‌ای است که به بررسی نقش و جایگاه شهادت و هدایت امام می‌پردازد. این مقالهٔ ۲۸ صفحه‌ای به قلم محمد تقی شاکر اشتیجه و رضا برنجکار نگاشته شده و در فصلنامه مشرق موعود (شماره ۳۰، تابستان ۱۳۹۳) منتشر گشته است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسندگان در چکیده مقاله می‌نویسند: «پرسش از چیستی فواید و اثرگذاری امام غایب در سیر تکاملی انسان‌ها، پرسشی است که پس از اثبات لزوم وجود امام و مبانی عقلی و نقلی آن طرح می‌شود. در یک انگاره حداقلی، امام جایگاهی همانند جایگاه دیگر حاکمان با قید عدالت دارد. این نوع تلقی علاوه بر تقصیر در تبیین جایگاه امامت با دوره غیبت امام، دچار سردرگمی در تحلیل نقش امام است. در آیات قرآن کریم، جایگاه حقیقی امام و نقش او در هدایت بیان شده که آیات شهادت از جمله این آیات است. از مسئله شهادت، چگونگی و آثار شهادتِ گروهی از برگزیدگانِ انسان‌ها در آیات قرآن، برداشت‌های متفاوتی وجود دارد».
  • نویسندگان در ادامه می‌نویسند: «بیشتر دیدگاه‌ها به ثمربخشی شهادت انبیا و اوصیا در آخرت و صحنه قیامت معطوف است؛ اما با وجود شواهد متقن قرآنی و روایی باید پذیرفت که مسئله شاهد بودن گروهی از انسان‌ها در دنیا و آگاهی‌یابی الهی آنان از اعمال و باطن امور انسان‌های دیگر، دارای پیامد دنیوی و زمینه تحقق امری مهم و اساسی است که بنای آفرینش و دستگاه عظیم و مستحکم ارسال انبیا و نصب اوصیا بر آن استوار و قوام یافته است؛ یعنی موضوع هدایت و کمال‌بخشی و رساندن هر چیز به سرانجام شایسته او؛ امری که خداوند متعال تنها خود را تحقق‌بخش آن دانسته است. در این میان، نقش شاهدان بر اعمال انسان‌ها، واسطه بودن آنان در تحقق گونه‌ای خاص از هدایت الهی است؛ همان‌گونه که انبیا، به منزله واسطه‌هایی الهی میان انسان‌ها و خداوند در دریافت و انتقال پیام‌های پروردگار در عرصه هدایت تشریعی به شمار می‌روند».[۱]

فهرست مقاله

  • چکیده؛
  • طرح مسئله؛
  • مقدمه؛
  • شاهد و شهادت در لغت؛
  • شهادت در قرآن؛
  • شاهد بودن پیامبر در دنیا و آخرت؛
  • چرایی تحقق شهادت از نگاه مفسران؛
  • تقسیم شاهدان بنا بر زمان ادای شهادت؛
  • حق هدایت و گونه‌های آن؛
    • هدایت عام؛
    • هدایت نوع انسان؛
    • هدایت ویژه (هدایت پس از هدایت)؛
  • مسئله شهادت پس از پیامبر خاتم؛
  • مصداق امت؛
  • ائمه اطهار (ع) شاهدان پس از پیامبر (ص)؛
  • نتیجه؛
  • فهرست منابع.[۱]

در باره پدیدآورندگان

  • حجت الاسلام و المسلمین دکتر رضا برنجکار (متولد ۱۳۴۲ آستارا) از سال ۶۱ وارد حوزه علمیه قم شد. تحصیلات حوزه را پس از اتمام سطح و گذراندن هفت سال درس خارج فقه و اصول به پایان رساند. در کنار درس‌های رایج حوزه به تحصیل کلام، فلسفه، تفسیر و حدیث نیز پرداخت. همچنین تحصیل در رشته فلسفه را در دانشگاه ادامه داد و در سال ۸۰ موفق به اخذ دکتری فلسفه غرب از دانشگاه تهران گردید. وی هم اینک استاد تمام دانشگاه تهران است و ریاست انجمن کلام اسلامی حوزه را برعهده دارد.[۳]

اثر وابسته به این مقاله

در این مورد اطلاعاتی در دست نیست.

پانویس

دریافت متن مقاله

پیوند به بیرون