زهد در حدیث
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل زهد (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مذمت دنیا و گریز از آن
- امام صادق(ع) فرمودند: "هرکس در دنیا زهد ورزد، خداوند حکمت را در قلب او پایدار میسازد، و حکمت را بر زبان او جاری میسازد، و زشتیهای دنیا را از دردها و درمانهای آن به او نشان میدهد، و او را به سلامت از دنیا به سوی خانه امن و امان خارج میسازد" [۱]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "تمامی خیر و خوبی در خانهای نهاده شده، و کلیدش را زهد در دنیا قرار دادهاند". امام صادق(ع) ادامه دادند: پیامبر اکرم(ص) فرمودند: هیچ کس شیرینی ایمان را در قلبش نمیچشد، تا آنکه برایش تفاوتی نکند که چه کسی از دنیا بهرهمند میشود. آنگاه امام صادق(ع) افزودند: شیرینی ایمان بر قلبهای شما حرام شده است، تا آنگاه که زهد نسبت به دنیا را بهدست آورد" [۲]؛
- امیر المؤمنین(ع) فرمودند: "بیاعتنائی به دنیا، از برترین یاوران انسان برای حفظ دین خود است" [۳]؛
- امام صادق(ع) فرمودند: "هر قلبی که در آن شک و یا شرک باشد، سقوط میکند. زاهدان، زهد و گریز از دنیا را برای آن خواستهاند که قلبهایشان برای بهدست آوردن و یاد آخرت، فارغ باشد" [۴]؛
- پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "در بهدست آوردن دنیا ضرر رسانیدن به آخرت است، و در بهدست آوردن آخرت، ضرر رسانیدن به دنیا؛ حال به دنیایتان ضرر بزنید که او شایستهتر از آخرت به ضرر دیدن میباشد" [۵][۶].
منابع
پانویس
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ: مَنْ زَهِدَ فِي الدُّنْيَا أَثْبَتَ اللَّهُ الْحِكْمَةَ فِي قَلْبِهِ وَ أَنْطَقَ بِهَا لِسَانَهُ وَ بَصَّرَهُ عُيُوبَ الدُّنْيَا دَاءَهَا وَ دَوَاءَهَا وَ أَخْرَجَهُ مِنَ الدُّنْيَا سَالِماً إِلَى دَارِ السَّلَامِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۲۸.
- ↑ « عَنْ حَفْصِ بْنِ غِيَاثٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) قَالَ سَمِعْتُهُ يَقُولُ جُعِلَ الْخَيْرُ كُلُّهُ فِي بَيْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتَاحُهُ الزُّهْدَ فِي الدُّنْيَا ثُمَّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص) لَا يَجِدُ الرَّجُلُ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ فِي قَلْبِهِ حَتَّى لَا يُبَالِيَ مَنْ أَكَلَ الدُّنْيَا ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(ع) حَرَامٌ عَلَى قُلُوبِكُمْ أَنْ تَعْرِفَ حَلَاوَةَ الْإِيمَانِ حَتَّى تَزْهَدَ فِي الدُّنْيَا»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۲۸.
- ↑ « عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ(ع) قَالَ: قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ(ع) إِنَّ مِنْ أَعْوَنِ الْأَخْلَاقِ عَلَى الدِّينِ الزُّهْدَ فِي الدُّنْيَا»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۲۸.
- ↑ « عَنْ سُفْيَانَ بْنِ عُيَيْنَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ(ع) وَ هُوَ يَقُولُ كُلُّ قَلْبٍ فِيهِ شَكٌّ أَوْ شِرْكٌ فَهُوَ سَاقِطٌ وَ إِنَّمَا أَرَادُوا بِالزُّهْدِ فِي الدُّنْيَا لِتَفْرُغَ قُلُوبُهُمْ لِلْآخِرَةِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۲۹.
- ↑ « عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّه(ع): قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): إِنَّ فِي طَلَبِ الدُّنْيَا إِضْرَاراً بِالْآخِرَةِ وَ فِي طَلَبِ الْآخِرَةِ إِضْرَاراً بِالدُّنْيَا فَأَضِرُّوا بِالدُّنْيَا فَإِنَّهَا أَوْلَى بِالْإِضْرَارِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۱۳۱.
- ↑ مظاهری، حسین، دانش اخلاق اسلامی، ج۲، ص ۲۶۱-۲۶۳.