ذوالکفل در قرآن
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ذوالکفل (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- مراد از ذوالکفل، پیامبری از بنی اسرائیل است که بعد از سلیمان بن داود زندگی می‌کرد، مانند داود در میان مردم قضاوت می‌کرد، و در اینجا به مقام شکیبایی وی اشاره شده و از پیامبران الهی بوده، که می‌گوید: ذا الکفل را (به یاد آور) که از نیکان و صابران بوده و به دلیل همین شکیبایی خشمگین نمی‌شد مگر از برای خدا. و نام شریفش "عویدیا" بود، و او همان است که خدای عز و جل در کتاب عزیز نامش را برد.: (المیزان، ج ۱۷، ص: ۳۲۹) در برخی از تفاسیر نام وی «ادویا پسر ادارین» ذکر شده است.: (أحسن الحدیث، ج ۶، ص: ۵۴۳)
- ﴿وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ﴾[۱]
- ﴿وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ﴾[۲]
نکات
بزرگترین موهبت الهی که از وی ذکر می‌شود صبر و استقامت بوده: و ما آنها را در رحمت خود داخل کردیم، چرا که آنها از صالحان بودند» ﴿وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ﴾[۳] نکته تربیتی و ذکر آن برای پیامبر اسلام این است که با اشاره به صفت این چند پیامبر می‌کند و توصیه به صبر و این سرگذشت ذوالکفل سازنده و عبرت آموز برای پیامبر و الگو برای مؤمنان است: ﴿وَذَا الْكِفْلِ وَكُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ﴾[۴]... ﴿وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ﴾[۵][۶].
پرسش‌های وابسته
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ «و از اسماعیل و الیسع و ذو الکفل یاد کن و همه از نیکان بودند» سوره ص، آیه ۴۸.
- ↑ «و اسماعیل و ادریس و ذو الکفل را (یاد کن) که همه از شکیبایان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۵.
- ↑ «و آنان را در بخشایش خویش در آوردیم؛ بی‌گمان آنها از شایستگان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۶.
- ↑ «و از اسماعیل و الیسع و ذو الکفل یاد کن و همه از نیکان بودند» سوره ص، آیه ۴۸.
- ↑ «و اسماعیل و ادریس و ذو الکفل را (یاد کن) که همه از شکیبایان بودند» سوره انبیاء، آیه ۸۵.
- ↑ سعیدیان‌فر، محمد جعفر و ایازی، سید محمد علی، فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم، ج۱، ص ۵۹۶.