تثبیط

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۱ آوریل ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.


اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تثبیط (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • تثبیط: منصرف‌ کردن، حبس‌ کردن[۱]، بی‌تکلیفی، بی‌تصمیم‌ گذاشتن[۲]، بازداشتن از کاری به چشم‌پوشی از آن[۳]. در مقابل انبعاث به معنای تحریک و ارسال سریع.
  • وَلَكِنْ كَرِهَ اللَّهُ انْبِعَاثَهُمْ فَثَبَّطَهُمْ وَقِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ[۴].
  • آیه شریفه در مورد منافقان مدینه است که از آمادگی برای شرکت در جهاد استنکاف می‌کردند؛ لذا خداوند به آنها امر به نشستن و قعود می‌کند قِيلَ اقْعُدُوا مَعَ الْقَاعِدِينَ که این امر تشریعی نیست؛ بلکه برای توبیخ و افشاگری است[۵][۶].

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۱۷۲.
  2. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۲.
  3. سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۹-۲۹۰.
  4. «ولی خداوند روانه شدن آنان را خوش نداشت پس آنان را به درنگ کردن واداشت و (به آنها) گفته شد: با (خانه) نشستگان همنشین باشید!» سوره توبه، آیه ۴۶.
  5. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۸۹-۲۹۰.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۶۱.