دروازه ساعات
مقدمه
نام یکی از دروازه‌های ورودی دمشق، که اسرای اهل بیت را از آنجا وارد شهر کردند، همراه سر مطهّر امام حسین(ع). در حالی که مردم به شادمانی و پایکوبی و طبل زنی مشغول بودند. نام آن دروازه “باب ساعات” بود[۱]. آن دروازه، یکی از دروازه‌های شرقی آن شهر بود که راه حلب و کوفه به این دروازه ختم می‌‌گردید. هنگامی که اسیران به دروازۀ شام رسیدند، از شدّت ازدحام جمعیّت و مانور لشکر بنی امیّه، ساعت‌ها قافلۀ اسرا در کنار دروازۀ شام توقّف کرد. لذا شیعیان این دروازه را “باب ساعات” نامیدند. در عصر حاضر، باب ساعات را”باب توما” می‌نامند و آثاری از این دروازۀ قدیمی باقی مانده است و امروزه باب توما از محلّه‌های مسیحی نشین شهر دمشق است و نسبت به نقاط دیگر شهر، از هم پاشیده‌تر و کثیف‌تر به نظر می‌‌رسد[۲][۳].
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ بحار الانوار، ج۴۵، ص۱۲۸. برخی هم علت نامگذاری را وجود ساعتی مخصوص بر سر در آن دانسته‌اند (نفس المهموم، ص۲۴۱).
- ↑ دایرة المعارف تشیع، ج۳، ص۱۲. (به نقلی، توقف سه ساعتۀ آنان یکی از درهای قصر بود و به آن «باب الساعات» گفتند. ریاض القدس، ج۲، ص۲۹۴ به نقل از منتخب طریحی).
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۱۸۸.