حصانة در فقه سیاسی
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حصانة (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- محفوظ داشتن، انبار کردن، ذخیره کردن (برای زمان قحطی و غلا)[۱]. اصل آن "حصن" به معنای حفظ، حِرز[۲].
- ﴿يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلًا مِمَّا تُحْصِنُونَ﴾[۳].
- آیه شریفه به خواب عزیز مصر و تعبیر حضرت یوسف(ع) اشاره دارد که بر اساس آن، هفت سال نعمت و فراوانی برای مردم مصر و به دنبال آن هفت سال قحطی و کمیابی مقدّر بود. حضرت یوسف(ع) به عزیز مصر به انبار کردن و ذخیره‌سازی غلات و محصولات در سنبل و گیاه اصلی آنکه آفت‌زده نگردد، توصیه کرد در هفت سال اول فراوانی تا در هفت سال قحطی بعد از آن، مورد استفاده مردم قرار گیرد[۴].
- ذخیره‌سازی اقلام ضروری (ذخیره استراتژیک) مایحتاج مردم برای زمان نیاز از جمله نزول بلایای آسمانی مانند سیل، زلزله، قحطی و خشک‌سالی و همچنین برهه‌های جنگ و هجوم آوارگان و... از وظایف عمومی هر دولتی است. این ذخیره‌سازی (اقلام ضروری) متمرکز و دولتی، از شمول عموم نهی از احتکار خارج است[۵].
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ سیدمحمدحسین طباطبایی، المیزان، ج۱۱، ص۱۹۲.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۶۹.
- ↑ «آنگاه پس از آن، هفت سال سخت خواهد آمد، که (مردم) آنچه را برای آن (سال) ها از پیش نهاده‌اید، خواهند خورد جز اندکی را که (در انبارها) نگه می‌دارید» سوره یوسف، آیه۴۸.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۲، ص۲۷۷.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۲۲۸-۲۲۹.