نفی سخنچینی در معارف و سیره نبوی
- اين مدخل از زیرشاخههای بحث سخنچینی است. "سخنچینی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
مقدمه
از زشتترین زشتیها برای آدمی سخنچینی است که خود نوعی پرده دری و فاش ساختن اسرار دیگران است و از اسباب مهم ایجاد کینه و دشمنی و عامل گسستگی پیوندها است. خدای سبحان به پیامبر گرامیاش فرمود: ﴿وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَهِينٍ * هَمَّازٍ مَشَّاءٍ بِنَمِيمٍ * مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ﴾[۱]. آنان که نقّال سخنان مردمی به سوی مردمی دیگر به منظور ایجاد تباهی و تیرگی میان آنانند پستترین گناهکارانند. به چنین اشخاصی نباید اعتنایی شود، بلکه باید از هر جامعهای طرد شوند و افراد جامعه نه به سخن آنان گوش سپارند و نه در عملی پیرویشان کنند[۲]، که آنان مایه تیرگی و جدایی جامعهاند. از رسول خدا(ص) روایت شده است که درباره چنین کسان فرمود: «أَ لَا أُنَبِّئُكُمْ بِشِرَارِكُمْ قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ- قَالَ الْمَشَّاءُونَ بِالنَّمِيمَةِ الْمُفَرِّقُونَ بَيْنَ الْأَحِبَّةِ الْبَاغُونَ لِلْبُرَآءِ الْمَعَايِبَ»[۳].
امام باقر(ع) نیز درباره آنان فرمود: «مُحَرَّمَةٌ الْجَنَّةُ عَلَى الْقَتَّاتِينَ الْمَشَّائِينَ بِالنَّمِيمَةِ»[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ «و از هر سوگندخواره فرومایهای فرمان مبر! * خردهگیری، پیشگامی در سخنچینی * بازدارنده خیری، تجاوزکاری، بزهکاری» سوره قلم، آیه ۱۰-۱۵.
- ↑ ر.ک: تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۷۱-۳۷۲.
- ↑ «آیا شما را به بدترینتان آگاه نکنم؟ [گفتند: چرا ای رسول خدا. فرمود:] آنان که به سخنچینی روند و میانه دوستان جدایی افکنند و از پاکان عیبجویی کنند». الکافی، ج۲، ص۳۶۹؛ قریب به همین: من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۳۷۵؛ کشف الریبة، ص۴۱-۴۲.
- ↑ «بهشت بر جویندگان خبر که سخنچینی کنند حرام است» الکافی، ج۲، ص۳۶۹؛ کشف الریبة، ص۴۲ [«الْجَنَّةُ مُحَرَّمَةٌ»آمده است].
- ↑ دلشاد تهرانی، مصطفی، سیره نبوی، ج۲، ص ۶۱۵.