الإلهام فی علم الإمام (کتاب)
 | این مقاله هماکنون در دست ویرایش است.
این برچسب در تاریخ ۲۵ ژانویه ۲۰۱۱ توسط [[کاربر:{{{کاربر}}}]] برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شده است. اگر بیش از پنج روز از آخرین ویرایش مقاله میگذرد میتوانید برچسب را بردارید. در غیر این صورت، شکیبایی کرده و تغییری در مقاله ایجاد نکنید. |
| الإلهام فی علم الإمام | |
|---|---|
| زبان | عربی |
| نویسنده | محمد علی حائری سنقری |
| موضوع | علم امام، امامت در حدیث |
| مذهب | [[شیعه]][[رده:کتاب شیعه]] |
| ناشر | [[:رده:انتشارات چ‍اف|انتشارات چ‍اف]][[رده:انتشارات چ‍اف]] |
| شابک | ۹۶۴-۸۱۲۵-۰۴-۱ |
الإلهام فی علم الإمام کتابی است که به موضوع علم و معرفت امام می پردازد. این کتاب به قلم آیه‌الله محمدعلی حائری سنقری نوشته شده و با ت‍ص‍ح‍ی‍ح و تحقیق ع‍ل‍یرض‍ا ه‍زار توسط نشر چ‍اف به چاپ رسیده است.
درباره کتاب
کتاب حاضر حاوی چند بحث کلامی درباره: علم ائمه و این که ایشان شهدای بر عباد هستند. نویسنده در ابتدای این اثر به مبحث علم امام پرداخته است. پس از آن، نظریه شهادت ایشان بر عباد را با استناد به آیات قرآن تبیین نموده است. ایشان به سال ۱۳۵۰ ق از نوشتن آن فارغ شده است. از جنبه های مهم این کتاب تقریظ آیت الله محمد حسین کاشف الغطاء و سید جواد طباطبایی تبریزی است.[۱]
فهرست کتاب
فهرستی از کتاب یافت نشد.
در باره پدیدآورنده
آیت الله محمد علی سنقری حائری از جمله اندیشمندانی است که زندگی سراسر تتبع و تحقیق وی ثمرات ارزنده‌ای برای جامعه دینی به ارمغان آورده‌است. آخوند خراسانی درباره ایشان میگویند: «العالم العامل والفاضل الکل الباذل، عمدة العلماء الاعلام و اسوة الفضلاء الکرام، الشیخ محمدعلی ابن الشیخ حسنعلی الحایری الهمدانی.» ایشان پس از تمام نمودن دروس مکتب خانه، مقدمات علوم را در حوزه کربلا بهره‌برد. ایشان پس از تکمیل دروس به امر آخوند خراسانی در دوره مشروطه، برای ترویج دین و مقابله با ملحدین به سنقر (از نواحی کرمانشاه) هجرت نمود. از جمله اساتید ایشان عبارتند آیت‌الله سید اسماعیل صدر؛ آیت‌الله شیخ الشریعه اصفهانی در بحث حدیث و تفسیر قرآن؛ آخوند خراسانی در زبان عبری و سریانی و انجیل و زبور. از جمله شاگردان ایشان نیز عبارت بودند‌از: سید محمدرضا حسینی طبسی حائری (1339 - 1392 ه.ق): صاحب فوائد و سید محمدرضا بهبهانی (1306 - 1389 ه.ق) و... می باشند. ایشان از حاج شیخ آقا بزرگ تهرانی اجازه روایتی داشتند و از چند تن از مراجع نجف و کربلا نیز اجازه امور حسبیه اخذ کرده بود. ایشان بیش از ۲۰ عنوان اثر در زمینه‌های مختلف فقهی، حدیثی، کلامی و تفسیری داشته اند از آن جمله عبارت است از: الآیات المأوله بالحجة و الرجعة؛ الادعیه و التعقیبات و... اشاره نمود.[۲]