ابراهیم بن حصین اسدی
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
ابراهیم فرزند حصین اسدی کنیه‌اش ابو اسحاق از شهدای کربلا و از یاران باوفای امام حسین(ع) بود.
وی پس از کسب اجازه از امام(ع) به میدان مبارزه گام نهاد و با خواندن این رجز به سپاه دشمن حمله کرد:
أَضْرِبُ مِنْكُمْ مَفْصَلًا وَ سَاقًا لِيُهْرَقَ الْيَوْمَ دَمِي إِهْرَاقاً
وَ يُرْزَقَ الْمَوْتَ أَبُو إِسْحَاقاً أَعْنِي بَنِي الْفَاجِرَةِ الْفُسَّاقَا؛
با شمشیر به مفصل و ساق شما می‌‌زنم تا آنگاه که امروز خونم ریخته شود،
و ابو اسحاق مرگ را روزی فرزندان بدکاره و گناه کار گرداند[۱].
او در نبردی دلاورانه، پس از به هلاکت رساندن جمع زیادی از نیروهای دشمن و به نقل ابن شهرآشوب ۸۴ تن را به کام مرگ برد و خود سرانجام به شهادت رسید[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ اعیان الشیعه، ج۲، ص۱۳۶ و مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۵.
- ↑ مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۰۵.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۳۰۱.